Color Ones

De Utrechtse band Color Ones, onder leiding van zanger Martijn ‘Tienus’ Konijnenburg (rapte tot 2009 in de gesplitte band Leaf en schrijver van de hits van zangeres Krystl) mocht openen voor The Asteroids Galaxy Tour. Ook de drummer en bassist kennen we van Leaf. Konijnenburg begon rond kwart voor negen – de deur van de zaal naar de bar ernaast stond nog open – met de bescheiden woorden: “Hallo, wij zijn Color Ones en wij gaan een half uurtje spelen voordat The Asteroids Galaxy Tour komt. Hopelijk vinden jullie het leuk”.

Het publiek vond het wel leuk. Meerdere liedjes (o.a. single’s Live Forever en See This World) werden door sommigen meegezongen en er werd zelfs al voorzichtig gedanst. De muziek van Color Ones klinkt opgetogen en strijdlustig, maar nooit agressief. De band wil de luisteraar opvrolijken en vermaken (rapper Skiggy Rapz doet mee op New York en zangeres Carolien Borgers (doet alleen met optredens mee) danst speels en haar gezicht blijft maar lachen. Wanneer ex-Leaf toetsenist Stan Coppers een dwarsfluitriedeltje met zijn keyboard inzet, kan Borgers het niet laten met twee drumstokken te doen alsof zij degene is die fluit.

De band besluit het halfuur-of-fame met Feel So Close van Calvin Harris en dan komen de beentjes in de zaal echt even los. Niet heel bijzonder, maar ook niet bijzonder slecht. Color Ones maakt kleurrijke liedjes en klinkt soms als Two Door Cinema Club (Golden), Vampire Weekend (Barcelona) en zelfs The Police (EAO) maar het klinkt vooral gewoon leuk. Het is geen extreem moeilijke muziek, je hoeft er niet bij na te denken, maar het hoofdprogramma verwacht dat ook niet. Color Ones is gewoon leuk en dus een prima opwarmer voor The Asteroids Galaxy Tour.

The Asteroids Galaxy Tour

Rond tien uur is het dan eindelijk tijd voor de hoofdact. Of nou ja, de lichten doven wel, maar dan duurt het nog zeker een volle drie minuten voordat het eerste bandlid verschijnt. Hij drukt wat toetsen in, de overige makkers – twee blazers, een drummer (dit keer niet Rasmus Valdorf) en de bassist, hoofdproducer en schrijver van de meeste liedjes Lars Iversen – vallen hem bij. Wanneer blonde schone Mette Lindberg verschijnt – goudglittergewaad, grote zonnebril en groot haar – juichen de meiden en fluiten de mannen. Na een lage doffe dreun die doet denken aan de geluidswal die soms over je heen trekt in de bioscoop knalt de band erin met Dollars In The Night, een heerlijk dansbaar nummer en tevens de albumopener van Out Of Frequency.

Daarna komt er allerlei muzikaal vuurwerk op het publiek af. Het is bigband, het is psychedelisch, het is rock, nee, het is pop maar wel gelaagde pop. Pop die in een blender is gegooid met spacy geluiden en spannende drumbeats en luide blazers. Het wordt strak gespeeld, Mette is goed bij stem en de band lijkt tevreden. De muzikanten voelen zich thuis in Nederland omdat het zo op Denemarken lijkt, waar ze vandaan komen, spreekt de zangeres met de hoge stem. “O, you’re from France, and you are American. O yeah, well”, aldus een grinnikende Lindberg, wijzend naar de twee blazers/toetsenisten.

Het leuke is dat iedereen The Asteroids Galaxy Tour wel kent. Is het niet van de radio – eerste single van tweede album, Heart Attack, werd vooral grijsgedraaid door 3FM – is het wel van commercials. Dat heeft voor- en nadelen: voordeel is dat er genoeg en een heel divers publiek naar je shows komt en uitgebreid meezingt met de hits, nadeel is dat de rest van de albums door het grootste deel van het publiek nauwelijks aandacht krijgt (er gingen weinig vingers omhoog bij de vraag van Lindberg wie één of beide platen in bezit heeft en er werd weinig meegezongen).

Iversen zegt bewust mensen niet te willen vermoeien met hun persoonlijke sores en maakte daarom een filmisch album. Mafia, bad boys, money, fame, macht en corruptie, alle elementen zitten in Out Of Frequency en The Asteroids Galaxy Tour is daarmee een ontspannen avond uit – een dansbare bioscoop. Het publiek gaat – op enkele geile jongemannen en jonge meisjes na – redelijk los, maar blij is iedereen in ieder geval wel. Blij dat Mette’s haar goed zit, blij dat de drummer nog strakker drumt dan die ander en blij dat ze Heart Attack doen. Én Around The Bend. Én The Golden Age. Een avond om niet gauw te vergeten. Vooral omdat het voorlopig even de laatste Nederlandse show voor De Asteroïden Melkweg Tour.

Gezien: 17 oktober 2012, Hedon, Zwolle