Zaterdagavond 23 april trad coverband Letz Zep op in de Melkweg te Amsterdam. Om 21:00 uur stipt betraden zanger Billy Kulke, gitarist Andy Gray, bassist Steve Turner en drummer Benjy Reid het podium. Met Good Times, Bad Times begon de band aan een live optreden gevuld met muziek van Led Zeppelin. De bandleden deden hun uiterste best om zowel het muzikale als het theatrale element van deze rock-giganten over te brengen en slaagden daar wonderwel in. Natuurlijk werd niet altijd de juiste toon geraakt; het drumwerk van John Bonham is vrijwel niet te evenaren, zanger Kulke zit net iets te hoog voor het stemgeluid van Robert Plant en de chemie tussen Page en Plant kan niet geacteerd worden.

En toch… toch was er iets wat deze band teweeg bracht bij het publiek. Toch zorgden ze ervoor dat ik op sommige momenten zelfs kippenvel kreeg. Het geluid was magnifiek en de bandleden zijn meer dan capabel om het werk van Led Zeppelin uit te voeren. Af en toe een misslag zorgt er alleen maar voor dat het live blijft. De maniertjes van Plant werden prima geacteerd door Kulke en zelfs de bobbel in de strakke jeans ontbrak niet. Steve Turner zorgde voor uiterst subtiel spel op synthesizer en bas. De heerlijk stuwende lage tonen zorgden samen met het drumwerk van Benjy Reid voor een prima basis waar Andy Gray en Billy Kulke heerlijk op konden voortborduren.

In een gesprek na het concert met gitarist Andy vroeg ik hem hoeveel creativiteit hij kwijt kon tijdens het spelen van de muziek. Hij zei dat dit redelijk eenvoudig was door de hoge mate van improvisatie van Led Zeppelin zelf. Tijdens de songs spelen ze natuurlijk zo getrouw mogelijk, maar tijdens de improvisaties en vooral tijdens de solo’s ontstaat de mogelijkheid voor eigen inbreng. Uiteraard probeert Andy zo dicht mogelijk bij het spel van Jimmy Page te blijven, maar hier en daar een creatief uitstapje is best mogelijk. Tijdens het optreden werd hier bijvoorbeeld Dazed And Confused voor gebruikt.

Het idee achter Letz Zep is dat de muziek van Led Zeppelin te goed is om niet live te spelen. Deze trend komt de laatste tijd steeds vaker voor: Action In DC, Kiss On The Rocks, Snaggletooth springen in een gat wat door AC/DC, Kiss en Motörhead achtergelaten is. Hoewel deze bands nog niet eens gestopt zijn is er blijkbaar voldoende animo voor de muziek om als coverband de muziek live voort te laten bestaan.

Andy Gray is op zijn vijftiende begonnen met gitaar spelen. Eigenlijk wat aan de late kant vindt hij zelf. Uiteraard heeft hij in verschillende bandjes gespeeld. Andy is via zijn Genesis coverband in Letz Zep terecht gekomen. De originele gitarist van Letz Zep kende hem, omdat hij ook in een Genesis coverband speelde. Toen hij de band verliet heeft hij Andy aangeraden om auditie te doen en zo is hij in Letz Zep terecht gekomen. Uiteraard heeft hij zijn job behouden, hoewel hij redelijk verdient met Letz Zep. Het is onvoldoende om van rond te kunnen komen. Andy Gray is van plan om met Letz Zep door te gaan zolang hij er nog plezier in heeft en voorlopig ziet hij daar geen verandering in.

Het concert was enorm geslaagd, het publiek was ontzettend enthousiast en genoot zienderogen van het optreden van Letz Zep en de muziek van Led Zeppelin. Hoewel de Melkweg niet uitverkocht was blijkt er toch een gat in de markt te zijn voor dit soort bands. Zo lang het om de show en het theater draait vind ik het een prima manier om de muziek voort te laten leven. Ik ben daarom dankbaar voor de mogelijkheid die deze band mij geboden heeft om de muziek van Led Zeppelin live te kunnen meemaken. Dichterbij het origineel is niet mogelijk.