Vrijdagavond werd in het Leidse Qbus de vierde editie van het muziekfestival Peel Slowly And See georganiseerd. Net als vorig jaar stonden er zeer uiteenlopende doch zorgvuldig op elkaar afgestemde acts op het programma dat wederom in het teken stond van ‘muziek voor de echte muziekliefhebber’.

De intieme huiskamersfeer, zoals we die vorig jaar tijdens de derde editie beleefden in het Imperiumtheater in Leiden, was niet eenvoudig te evenaren in de praktische, enigszins kille ruimtes van Qbus. Toch is de organisatie, muziekspeciaalzaak Velvet Leiden, er samen met een aantal enthousiaste vrijwilligers en de medewerkers van de zaal zelf, er prima in geslaagd er een knusse, persoonlijke avond van te maken.

Sfeer kan een avond maken of breken. Peel Slowly And See bewijst dat je met het programmeren van authentieke muziek geen perfecte locatie nodig hebt om te bereiken waar dit festival voor staat: intieme concerten, oprechte interactie tussen muziekminnend publiek en geboren muzikanten, en een gemoedelijke sfeer.

In Oefenruimte 1 werden we vroeg op de avond al verrast door het talent van De Jongens. Heel jong nog, maar nu al in staat o.a. een geweldige cover van A Forest van The Cure neer te zetten. Er werd strak en geconcentreerd gespeeld en het publiek keek ademloos toe. De toekomst van de Leidse muziekscene?

The Wooden Saints maakten daarna hun entree op het hoofdpodium. Een indiefolkcollectief van tien muzikanten, vanavond met ‘slechts’ zes man aanwezig. Toeters, bellen, percussie en een veelzijdig repertoire. Ondanks hun nonchalante, relaxte houding, wisten zij een zeer levendig semi-akoestisch optreden neer te zetten, waarbij je je geen moment kon vervelen of het gevoel had dat je wist wat je na het huidige nummer te wachten zou staan.

Singer-songwriter Celine Cairo maakte zich ondertussen klaar voor haar concert in de oefenruimte. Het werd erg druk in deze kleine, donkere ruimte. Erg warm ook. Het publiek leek er weinig last van te hebben; Cairo imponeerde met haar zijdeachtige, warme stem en haar rustige uitstraling. Met haar gitaren wisselde ze haar set af en bracht ze een heel ingetogen concert met persoonlijke liefdesliedjes. Tussen de nummers door gaf ze een korte uitleg over haar carrière tot nu toe en we mochten ook nog even meezingen. Van dit soort warmte kun je niet genoeg krijgen.

Warm hadden we het, maar we zouden het bij het hoofdpodium binnen afzienbare tijd nog veel warmer krijgen. De zaal was inmiddels redelijk goed gevuld en het enthousiaste publiek kreeg een spetterend optreden voorgeschoteld van The Afterpartees. Vanavond in Qbus, eerste Pinksterdag op Pinkpop. Een punkrockband die binnen korte tijd zeer populair is geworden. Zanger Niek Nellen danste over het podium als de nieuwe Mick Jagger. Het zou natuurlijk mooi zijn als hij die op Pinkpop een hand zou kunnen geven…

In de oefenruimte stonden de tweelingzussen van Clean Pete voor het eerst sinds maanden alleen op het podium, zonder hun mentor en drummer Anne Soldaat; hij was bezig met zijn soloalbum. Hij werd echter niet gemist, want de dames Wijnhoven uit Noord-Brabant (Reneé op cello, Loes op gitaar) waren zelf prima in staat hun originele nummers met grappige Nederlandse teksten en prachtige samenzang onder de aandacht van het publiek te brengen. Een ontwapenend en zeer eigen optreden. Geen showtje, maar heerlijk gemoedelijk, nuchter en persoonlijk. Er werd veel gelachen tussendoor.

Tijd voor wat anders: The Incredible Stacks. Drie mannen uit Leiden en Den Haag, gekleed in opvallend gele pakken kwamen het hoofdpodium op en installeerden zich tussen hun analoge jaren zestig-apparatuur. Drums, toetsen, gitaar en effecten: geïmproviseerde psychedelische, funky discojams met aanstekelijke ritmes. Het publiek mocht meehelpen met de percussie en genoot zienderogen. Een analoog feestje.

In de oefenruimte kregen we ondertussen de Avant-gardistische Harry Merry te zien en horen: een begrip in Rotterdam en beroemd tot ver daar buiten. Merry is een Nederlandse cultheld met een opvallend uiterlijk en nog opvallendere muziek. Gekleed in een matrozenpakje, met een zwarte pruik op zijn hoofd, startte hij zijn optreden. Met zijn keyboard en drumritmes als begeleiding bracht hij muziek die niet in woorden is te vatten. Het publiek kon het lachen niet onderdrukken. Wat een unieke persoonlijkheid.

Geheel onverwacht volgde er toen een optreden van Glossy Jesus in een rood belicht hoekje van de hoofdzaal van Qbus. Een verrassingsoptreden, op het laatste moment aan het blokkenschema toegevoegd met een vraagteken erachter, en geen onaangename verrassing mogen we stellen. De mannen maken sferische muziek, voor de gelegenheid semi-akoestisch. Voor de band was dit eigenlijk een ‘thuiswedstrijd’, aangezien twee van de vier leden lid zijn van de organisatie van PSAS. Volgende week spelen ze een versterkt optreden waar alle aanwezigen van vanavond gratis bij aanwezig mogen zijn.

De perfecte afsluiter van deze geslaagde avond was Kraak & Smaak – de welbekende DJ-act van wereldniveau, afkomstig uit Leiden, bestaande uit Mark Kneppers (deel van het dj-duo Wipneus en Pim), Oscar de Jong en Wim Plug. Alle voetjes gingen van de vloer tijdens de show van deze vinylbazen.

Na het zorgvuldig ‘pellen’ van alle artiesten die we tijdens deze editie van PSAS hebben mogen bewonderen, gaan we weer met een voldaan gevoel naar huis. Eerlijke, oprechte muziek van muzikanten met passie ontdek je op een festival als PSAS én in de muziekspeciaalzaak bij je in de buurt. Koesteren dus!