×

Concert

08 september 2015

Regen kan Into The Great Wide Open niet bederven

Geschreven door: Dick Hovenga

Met een weerbericht dat het hele weekend regen, en flink ook, aangaf was het voor sommigen een duidelijke reden om op voorhand de gekochte kaarten voor Into The Great Wide Open maar online te verkopen. Het bleek een domme keuze. Ondanks een op papier wat matiger muzikale editie, met ook nog eens tal van late uitvallers, bleek de muziek toch vaak erg fijn en de locatie blijft de meest spannende van Nederland.

Waar donderdag al een flinke regendag was geweest (het sportveld bij het grote podium lag behoorlijk in de modder de dag erna en pas op zaterdag werd met zand het veld weer goed begaanbaar gemaakt) kwam er op de vrijdag nog behoorlijk wat storm bij ook. De meeste bezoekers bemerkten dat al flink tijdens de boottrip naar het eiland toe. En voor de bootslapers waren er die avond flinke wachttijden omdat de boten maar pas laat weg uit Harlingen gingen en ook pas laat op Vlieland aankwamen. Velen misten daarom de openingsoptredens van Bruut! en helaas ook de albumpresentatie van Bewilder, de nieuwe band van vroegere GEM-frontman Maurits Westerik. Gemeten de reacties daarna was vooral de presentatie van hun eersteling, wel heel toepasselijk Dear Island gedoopt, een eerste hoogtepunt te noemen.

De meeste bezoekers zochten op die tweede festivaldag de wat meer beschutte plekken op waarbij het bos, met optredens van Kevin Morby en Aksal Maboul een geschikte plek leek. De Fortweg met zijn open podium midden in de duinen (in de zon de absolute topplek) trok, hoewel met optredens als van Ewert And The Two Dragon en Haelos, met het slechte weer toch flink minder aan. Voor het populaire My Baby, die speelden op het grote sportveld, klaarde het weer even op, zo leek het. Hun stevige composities vol groove en power gingen er bij het publiek goed in. De populariteit van de band is best verrassend te noemen omdat de meeste composities maar weinig blijven beklijven. Het draait bij de band echt om de kracht van het trio, de diverse solo’s en de lekker dikke sound.

Absoluut anders was dat bij het uit Los Angeles afkomstige Wand die in de Bolderzaal een verpletterend optreden gaven. Op basis van hun twee verschenen albums, met het dit voorjaar verschenen Golem als een hoogtepunten van dit muziekjaar, werd een super dik optreden gegeven waarbij alle kwaliteiten van de band in volle glorie te horen waren. Met een extra gitarist, keyboardspeler toegevoegd, klonk Wand als een band met een wel heel grote toekomst. Geweldige songs, geweldige muzikanten en Corey Hanson als imponerende frontman die zowel qua zang als gitaarspel het uiterste uit zichzelf haalt.

Ook imponerend was het optreden van het Britse Savages op het sportveld podium even later op de avond. Met een prachtig vol geluid wisten ze de songs van hun debuut Silence Yourself naar het publiek te brengen. De groei van de band (ze speelden op Into The Great Wide Open in 2012 een indringende set in de Bolderzaal) werd gedurende het optreden meer dan duidelijk toen er ook nieuwe songs gespeeld werden. De songs klinken nog beter als die van het debuut.

Om toch nog even alle podia op de avond gezien te hebben besloten wij om het Fortweg Podium voor de afsluiter van de avond mee te pakken. Tenslotte zou De Staat daar nieuwe songs gaan spelen en daar waren we zeer benieuwd naar. Maar op de late vrijdagavond wilde het met De Staat maar niet lukken. Het geluid was niet goed en de band had erg veel moeite daardoor het publiek te overtuigen (tot zichtbare geïrriteerde ontevredenheid van voorman Torre). De nieuwe songs klinken bepaald niet slecht trouwens maar kwamen in deze setting maar weinig uit de verf. De band heeft een geweldige live reputatie dus we gaan dit optreden snel wissen en de band snel weer in een zaal zien.

Live foto Wand: Joost Adams