Melody Gardot toert op dit moment de wereld rond om haar fraaie, derde album The Absence te promoten. Ze streek onlangs neer in Portugal voor een optreden op het Cascais Music Festival, vlakbij Lissabon. Het werd een gedenkwaardig optreden, zeker door haar uitvoering van Lisboa.

Melody Gardot heeft ’n half jaar in Lissabon gewoond en is in die tijd van de stad gaan houden. Ze zingt in Lisboa over Alfama, de oude fadowijk van de Portugese hoofdstad, over ‘a paradise besides the sea’, ‘the soul of your days come by’. En ze zingt de letters van de stad: L-I-SB-O-A, die liet ze het publiek meezingen als slot van de wonderschone uitvoering in de Hipodrome van Parque Cascais. Ze was het optreden alleen en acapella begonnen, omgeven door mysterieus licht, met haar voeten het ritme tikkend op de podiumvloer. Tussen de songs door sprak ze met het publiek, liet weten blij te zijn om voor even weer terug te zijn in Portugal.

Wat opviel was de Braziliaanse sfeer waarmee veel songs werden omlijst maar dan wel op een jazzy manier. Dat gold voor Mira en Se Voce Me Ama; het broeierige en swingende Yemanja had eerder een Afrikaanse twist, door Melody’s Zuid-Afrikaans getinte zang, de afrobeat brass, het soukousgitaartje en de rijke percussie. Melody bracht vooral repertoire van The Absence zoals We Meet Again My Heartache, Impossible Love en Goodbye maar ik miste Amalia, die song waarvan je soms denkt dat ze daarin verwijst naar de grote diva van de fado: Amália Rodrigues; maar die muzikaal niks met fado te maken heeft.

Van The One and Only Thrill zong ze onder andere Over The Rainbow, Who Will Comfort Me en Les Etoiles. Die laatste song klonk mooi en zeer toepasselijk onder de rijke sterrenhemel van Cascais.

Foto: Rik van Boeckel

https://www.youtube.com/watch?v=pR12K5vXwqg