De allereerste editie van het Arnhemse festival Krachtstroom werd afgelopen zondag gehouden. Ondanks de regen stroomden er zo’n 2500 (de organisatie had rekening gehouden met 2000) bezoekers richting Rijnkade om van bands in uiteenlopende stijlen en bier met regendruppels te genieten. Er stonden drie podia en er was straattheater. En bier. En voldoende regen.

The Doots

Apeldoornse band The Doots opende op het hoofdpodium en opvallend genoeg bleef het nagenoeg het hele optreden droog. De jong ogende jongens leken nog wat onwennig en dat lijkt niet raar aangezien niemand zich dicht bij het podium waagde. Een poging van de zanger de mensen wat dichterbij te krijgen baatte nauwelijks en zo moest de poprockband extra hard zijn best doen de aandacht van de mensen in de verte vast te houden. Wat overigens niets zegt over de kwaliteit van de muziek. Die was meer dan prima. De liedjes klinken erg strak en wellicht heeft deze relatief onbekende band voor de toekomst meer in petto.

Lefties Soul Connection

Na een te lange tijd wachten en een paar regenbuien is het tijd voor Lefties Soul Connection. Merkwaardig genoeg is het – net als bij The Doots – droog wanneer de funk- en soulband begint met spelen. Lefties Soul Connection heeft stuk voor stuk enthousiaste kwaliteitsmuzikanten en ze krijgen het toegestroomde publiek dan ook beter in beweging dan The Doots. Toch had een lekker weertje beter gepast bij de warme klanken van gastzangeres Michelle David.

Shaking Godspeed

Op dat moment speelt Shaking Godspeed op het podium aan de Rijnkade. Het psychedelica/rock ’n roll trio speelt heerlijke muziek (in de regen) die de ‘ouderen’ in het publiek terug laten denken aan de mooie tijden van Deep Purple en Pink Floyd en de jongeren licht laten headbangen. Aan het eind wordt er nog even Nirvana of The Who-like gesmeten met instrumenten en met veel feedback uit de boxen verlaten de Achterhoekers het podium.

The Pikeys

Een Utrechts kwartet met witte hemdjes en bakkebaarden speelt lekker asociaal (helaas(?) zonder regen). De zanger probeert grappig te doen (“Dit is ons eerste serieuze liedje, ik hoop dat jullie nie gaan lachen”, “Het is tijd om helemaal uit je poepplaat te gaan!”, “Wie is er niet naar Lowlands geweest? Losers!”) maar dat wordt ‘m vergeven, aangezien de muziek gewoon lekker ragt, zonder poespas. Alhoewel, de zanger heeft glitterconfetti meegenomen om op gezette momenten over een bandlid of zichzelf te laten dwarrelen. Grappig, die pikkies.

The Kik

Het nieuwe ‘lachen’ bandje van zanger en gitarist Dave von Raven sluit het festival af. Met The Madd maakte Von Raven al niet-serieus bedoelde muziek om vrolijk van te worden en The Kik is eigenlijk hetzelfde, met als enige verschil dat het niet Frans- maar Nederlandstalig is. De roodharige Rotterdammer heeft een bende nieuwe goede muzikanten om zich heen verzameld en samen hebben ze al een eerste ‘hit’, Simone, die niet uit je kop wil. Even vermakelijk, maar snel tegen het irritante aan.

Al met al wordt het gelukkig geen Krachtstorm festival en de organisatoren (onder andere poppodia Luxor Live, Willemeen, Jacobiberg, Gemeente Arnhem en Café De Kroeg) zijn dan ook al bezig met het plannen van editie twee.