×

Concert

20 september 2016

Kleurrijk multinational Embassy Festival

Geschreven door: Rik van Boeckel

akua-naru2De 4e editie van het Embassy Festival vond  plaats op 3 podia aan het Lange Voorhout, Den Haag. Het festival werd op ambassade niveau georganiseerd. Zo’n 43 ambassades presenteerden hun cultuur op dit festival met muziek, dans en veel informatie. En ook kon er culinair genoten worden. Met gerechten en drank uit Europa, Azië, Afrika, Latijns Amerika en de VS. Hoogtepunt was het optreden van hiphopartieste Akua Naru uit de VS.

Er waren 3 podia: Creative Arena, Contemporary Stage en de Classical Stage. Van de vele internationale muziek- en dansoptredens uit o.a. Bangla Desh, Thailand, Oekraïne, Armenië, China, Australië, Ierland en Peru heb ik er een aantal gezien. Het eerste optreden dat ik zag was van Orsi Burján en het Zoli Soos’s Vinsky Project die mooie Hongaarse volksmuziek brachten gemixt met Balkan en jazz en een soms scattende zangeres. Hongaarse wereldmuziek zou je het ook nog kunnen noemen.Tegelijkertijd speelde op de Creative Arena de groep Zwakala uit Zuid-Afrika. Met de dansende zanger Tibatso Liholo en een mix van Afro-jazz en soukous-achtige muziek creëerden zij een zeer levendige sfeer.

Na deze optredens was een tocht over het Lange Voorhout zeer de moeite waard. Niet alleen een muzikale reis maar ook een culinaire.
Vlakbij de Creative Arena was de stand van Peru met lekkere gerechten uit het Zuid-Amerikaanse land. De stap naar de stand van Azerbeidzjan was snel gemaakt. Alle landen hadden een eigen stand, van Costa Rica tot Nepal, Rusland, Bangladesh, Slowakije, en nog veel meer. Met toeristische info en eten. In feite een soort reisbeurs in de open lucht. De stand van Haïti bevond zich tegenover die van Slovenië. Bij de stand van Ruanda was Ruandese dans te zien, de dansers haalden vrouwen uit het publiek over om met hen mee te doen.

Op de Classical Stage bracht Suzanne Herre (Duitsland) op de Viola da Gamba klassieke  Franse muziek die mooi paste bij de klassieke sfeer van het Lange Voorhout. Haar compagnon speelde bij de compositie L’Americaine de barok gitaar die ook wordt gespeeld in Zuid Amerika. Op de Contemporary Stage werd het vrij snel druk bij Akua Naru die door de Amerikaanse ambassade werd gebracht. De erg sterke band begon nog zonder haar met souljazz. Toen Akua het podium betrad werd het nog beter met een catchy mix van hiphop, soul en funky spoken word. Akua Naru wordt al vergeleken met Eryka Baduh en Lauryn Hill en dat is zeer terecht.

Op de Classical Stage speelde de in Den Haag wonende Spaanse gitariste/zangeres Maria Marin composities van Spaanse, Italiaanse en Zuid-Amerikaanse componisten; ook de flamenco ontbrak niet. Dit was erg goed. Fraai en gevarieerd klassiek getint gitaarspel, soms gecombineerd met de gepassioneerde flamenco zang. Helaas werd het slot van haar optreden overstemd door de harde en opzwepende klanken van de Contemporary Stage. Dat had beter op elkaar afgestemd moeten worden.

Op dat podium was namelijk de Zuid-Amerikaanse feestmuziek van slotact van Sindicato Sonico begonnen. Deze band van Antwerpse latino’s speelde een stijl die ze zelf mariachi funk ‘n roll noemen. Met hun energieke latin mestizo rock kregen ze het publiek aan het dansen. Feestmuziek bij uitstek maar wel met een boodschap: verdraagzaamheid en respect in deze wereld. En dat hoorde zeker op dit multinationale festival met die enorme diversiteit aan culturen in ambassadestad Den Haag.