Het Italiaanse Bologna is de thuisbasis van JoyCut, een band die vanaf 2007 naam maakte met een indringende mix van elektronica, shoegaze, dark wave en postrock. De sfeer van JoyCuts muziek is soms orkestraal, bijna bombastisch, dan weer tribaal en opzwepend of juist episch, dromerig en filmisch. De groep bracht tot dusver drie albums uit. JoyCut werd met iedere release bekender en speelde over de gehele wereld, waaronder op het door Robert Smith samengestelde Meltdown in hartje Londen in 2018, op de Biennale van Venetië en op uiteenlopende plekken in de wereld met onder meer Editors, Chemical Brothers en Arcade Fire. In juni verschijnt het langverwachte vierde album van JoyCut, TheBluWave_. Om deze release luister bij te zetten organiseerde de band en hun manager een BluWave_ installatie/expo en listening experience in het MAMbo, het museum voor moderne kunst in Bologna. Written in Music mocht verslag doen. Exclusief.

TheBluWave_ is een dubbelalbum in vier delen die bij elkaar maar liefst 76 minuten beslaan. Zoals de band zegt: ‘An invitation to contemplate the wonder of waiting / An evocation to reconsider time / Surrendering oneself to the slowness and time of natural processes.’ De eerste tracks zijn al uit op Bandcamp. Het nummer ThePlasticWhale_ is, samen met werk van onder meer Coldplay, Death Cab for Cutie, Hot Chip, JARV IS…, Michael Stipe en Joep Beving, onderdeel van Brian Eno’s EarthPercent playlist, samengesteld voor Earth Day 2022. Een initiatief om geld bijeen te brengen voor een aantal specifieke organisaties die zich inzetten voor het milieu.

Het afgelopen decennium was belangrijk voor JoyCut. De band speelde zich internationaal in de kijker door veel te toeren. Ondertussen droomden de bandleden ervan een nieuw werk te maken dat aangrijpend, schokkend, betrokken, gewichtig én levenskrachtig zou zijn. De communicatie rondom het uiteindelijke resultaat, TheBluWave_, is navenant: ‘The Bluwave / Times when silence is a poem / The ice has melted / And bleeding glaciers form our tears’.

Al zijn er bij het beluisteren van TheBlueWave_ altijd weer momenten waarbij je als luisteraar omhoog wordt getild en wordt bevrijd, de tracks op de plaat zijn zeker plechtig en serieus te noemen. Die plechtigheid zit hem vooral in het besef dat de menselijke voetafdruk de aarde veel schade heeft toegebracht en dat de urgentie van de klimaatcrisis niet genoeg kan worden benadrukt. Face the climate emergency en Fight for 1 point five, het zijn maar enkele van de boodschappen die vanavond op de muren van het museum voorbijkomen.

Het gegeven van een klimaaturgentie is dan ook onontkoombaar in het MAMbo vanavond, waar gevoelens van onrust, teleurstelling en een algehele klimatologische bewustwording net zo sterk aanwezig zijn als de bevrijdende en verheffende kracht van muziek. Het volledige nieuwe album – het fraaie lp-artwork hangt aan de muur – knalt door de zaal terwijl beelden van bosbranden, wapens en word clouds over het veranderende klimaat op muren worden geprojecteerd. Op de grond liggen overal verspreid kapotte speakers, in allerlei formaten, als industrieel afval maar vooral ook als verwijzing naar de gedachte dat we in tijden leven waarin stilte een gedicht is, poëtisch is. Maar ook wellicht als idee dat je nog zoveel lawaai kunt maken, je stem schor kunt schreeuwen, speakers op kunt blazen, maar of het iets uithaalt..?

‘The attempt, unexplored for us until now, to re-write in music the scream of this time and the voice of those worlds that only the most vulnerable can dream… Worlds still unimaginable for some of us. A voice whose sound has the color of a wave undressing the beach’.

Het publiek, dat bij binnenkomst onder meer een flyer en een zakje zaadjes krijgt aangereikt, beweegt zich respectvol en belangstellend door de ruimte. Velen gaan na de eerste rondgang zitten om de muziek en de beelden over zich heen te laten komen. De avond duurt net zo lang als het album: precies 76 minuten dus.

JoyCut bracht negen jaar lang geen album uit. Het waren ogenschijnlijk stille jaren maar wie de band langs de podia volgde weet dat dit een misverstand is. De band zelf kwam daar onlangs op terug: ‘Nine years, seemingly silent… We yelled, contemplated the horror, lost our beloved ones and celebrated life, lived, stepped out into the unknown and collected travel notes’.

TheBluwave_ is een release met vele dimensies. De achterliggende jaren van toeren en het opdoen van internationale ervaringen heeft aspecten binnen de muziek van de band naar voren gebracht die niet eerder naar boven waren gekomen, laat staan gedeeld waren met het publiek. TheBluwave_ is geen album met alleen een muzikale, instrumentale dimensie. Nee, TheBluWave_ beschrijft, graaft en geeft diepe, inwendige emoties de ruimte. Op zoek naar ontvankelijke, nieuwe onderkomens voor dit verhaal kwam de band bij het MAMbo museum. Het is een meer dan een passend decor; de hoge hal en de ruimtes eromheen geven de boodschap van TheBluWave_ impact en resonantie mee. In het halfdonker, met overal oplichtend blauw is het publiek getuige van zowel een culminatiepunt als het begin van een proces van diepere bewustwording en hernieuwde creativiteit van JoyCut.

In de komende weken kun je vanzelfsprekend een bespreking van TheBluWave tegemoet zien, alsmede een interview met de band over dit bijzondere project én hun ervaringen in en om de internationale podia de afgelopen vijftien jaar.

BLU is Believe in Love & Unity | is Brothers Like Us | is our Blue_

Bandfoto: Margherita Caprilli