Het paradijs genaamd SXSW
Onder de echte muziekliefhebber natuurlijk geen vreemde naam. SXSW is van origine uit een festival wat draait om muziek, waar later ook het film en interactive gedeelte aan toe zijn gevoegd. Met deze 3 gecombineerd is het 10 dagen een gigantisch groot feest in de Texaanse stad Austin. Written in Music was aanwezig om voor jullie een samenvatting te maken.
Bij aankomst op het festival, nog 5 dagen verwijderd van het echte muziek festival is het al direct duidelijk waarom hier ooit een muziek festival is gestart. Deze stad ademt puur muziek en goede herinneringen aan New Orleans komen direct weer in m’n gedachte op. De hoofd uitgaansstraat 6th Street staat werkelijk waar bom vol met barren en clubs waar overal muziek uit komt gevloeid. De aangrenzende Red River Street waar door het jaar heen maar een enkele bar liggen, wordt voor deze week eveneens omgetoverd tot muzikale straat. Elke vrije vierkante meter wordt gebruikt om een podium op te zetten en een paar muren die nog overeind staan van oude gebouwen worden opeens benut om er een bar met podium van te maken. Verspreid daarbuiten is er in elk groot park wel een podium of tent te vinden en het plaatje is heel snel duidelijk; SXSW is gigantisch groot. Vergeet Eurosonic Noorderslag, vergeet Iceland Airwaves, hier donderen ze er op zijn Amerikaans gigantisch hard overheen.
Zo gaat het hele festijn van start tijdens de Interactive & Film week, maar bands zijn er nu al genoeg te vinden. Waar we op de eerste dag nog plannen maken welke artiesten we graag willen zien, komen we er al snel achter dat dit niet de juiste aanpak gaat worden. Plan 2; we lopen 6th en Red River Street op en zien wel waar we naar binnen lopen, blijkt direct een succes. Bands waar je nog nooit van hebt gehoord zijn stad en land afgereisd om hier in Austin hun muzikale kunsten te vertonen. Voordeel daarvan is dat vrijwel elke band of artiest het maximale geeft om uit de massa te springen. Buiten dat het vrijwel bij elke tent waar je naar binnen loopt raak is, maakt de sfeer het geheel af. Vrijwel nergens problemen en iedereen komt er met 1 gedachten; de week van hun leven te hebben en vooral te genieten van alles wat het festival weet te bieden.
Hoe dichter we bij het echte muziek festival komen, hoe meer en meer artiesten er gaan spelen. Terwijl ik een praatje maak met de organisatie vertellen ze me dat er op elk gemiddeld moment van de dag rond de 90 bands tegelijkertijd aan het spelen zijn op SXSW. Ondanks deze gigantische hoeveelheid is er ook dit jaar weer een aardige Nederlandse delegatie bands aanwezig. Mozes and the Firsborn, Mister and Mississippi, Traumahelikopter, Kraak & Smaak om er maar een paar te noemen. Zelfs ADE (Amsterdam Dance Event) is aanwezig om de elektronische muziek te vertegenwoordigen. Alsof dat nog allemaal niet genoeg is, heeft Nederland ook nog zijn eigen bar en podium onder de naam Dutch Base welke doorgaans de naam Bar 96 heeft. Nederland is zowel met artiesten als bezoekers in grote getalen aanwezig, dit allemaal de overkoepelende naam van Dutch Today.
Waar ik zelf altijd gedroomd heb om ooit met een band op SXSW te spelen om meer bekendheid te krijgen, heb ik deze droom snel laten varen tijdens mijn bezoek. Het is misschien het paradox van SXSW, er zijn teveel opties om te bezoeken, zowel tijdens interactive, film als muziek. Je weet gewoon dat je ontzettend toffe momenten gaat missen maar loopt tegelijkertijd tegen een ander fantastisch feest aan. Om heel eerlijk te zijn, heb ik de artiesten die me echt omver geblazen hebben snel genoteerd, maar het gros van talks, films en artiesten die ik gezien heb was een uur later alweer verdwenen in de massa.
Maar toch…. ondanks dat ik veel weer ben vergeten, is SXSW een waar paradijs voor de tech/media/film en muziek liefhebber. Op de vraag of ik volgend jaar weer wil gaan kan ik maar niet snel genoeg antwoorden; JA! Datzelfde voor de vraag of ik iedereen kan aanraden om hier ooit naar toe gaan. De sfeer, de beleving, de talks, de films, de muziek…. een ervaring om nooit meer te vergeten.