Vorig jaar cancelden de New Yorkers nog hun Europese tour wegens ‘onoverkomenlijke persoonlijke omstandigheden’, vanavond is het eindelijk zover: Brand New laat zich weer in ons land zien en wel in het Zwolse Hedon, dat in een gloednieuw pand zit. De eerste en laatste keer dat de punkband in Nederland was, is alweer een tijdje terug (2007 in Melkweg) dus het werd ook wel tijd.

In het voorprogramma staat The Front Bottoms, een vierkoppige folkpunkband uit New Jersey met een zanger die expres slecht zingt en een showdrummer met een masker van will.i.am (die van Black Eyed Peas) op. De muziek van de jongens is best vermakelijk, nog vermakelijker is dat de band blijkbaar naarstig op zoek is naar een slaapplek. Tot vier keer toe vraagt zanger Brian Sella of iemand wat voor ze heeft die nacht. Hopelijk hebben die arme stakkers wat gevonden.

Dan is het tijd voor de band waar de inmiddels goed gevulde grote zaal op wacht. Brand New opent met maar liefst vier nummers van laatste album Daisy, dat stamt uit 2009. Het publiek beweegt nog nauwelijks, maar de gezichten glimmen van opwinding. Meisjes slaken hoge kreetjes en roepen de naam van zanger/gitarist Jesse Lacey, een jongen roept om Sowing Season, de titel van de albumopener van derde album The Devil And God Are Raging Inside Me (2006). Wanneer de band The Shower Scene van debuutalbum Your Favorite Weapon (2001), het meest popgeoriënteerde album, inzet, begint vooraan een kleine groep te bewegen. Armen gaan de lucht in en de jongste fans zingen hard mee. Het applaus wordt naarmate de set vordert langer en luider. Terecht, want de band speelt ongelooflijk strak en Lacey laat zijn stem flink gieren. Ook op de gezichten van de bandleden is steeds meer opgetogenheid af te lezen.

Als ergens halverwege de set, die voor het leeuwendeel bestaat uit nummers van tweede plaat Deja Entendu (2003) plots de gitaren ermee ophouden, spreekt Lacey cynisch: “Oké jongens, dit was het, we zien jullie over een jaar of dertien weer!”, waarna het publiek zenuwachtig lacht. Gelukkig wordt het technische mankement snel gefikst en pakt Lacey de stilte om het publiek te bedanken: “We voelen ons enorm thuis, ook al zijn we ver weg, dankjewel!” Als hij aankondigt dat de band werkt aan een vijfde album, klinkt er een luid gejoel. “En nu gaan we liedjes spelen voor de kids uit de 90s”, waarna Brand New Mix Tape en Seventy Times 7 van het debuut speelt en de pit vooraan steeds groter en wilder wordt.

“Ik ben tamelijk ondersteboven vanavond, ik dacht dat er niemand zou komen opdagen, maar dat blijkt totaal verkeerd gedacht”, klinkt er later op de avond, waarna het juichende publiek wordt getrakteerd op onder andere Millstone, Limousine (MS Rebridge) en Jesus, die hard mee worden gezongen. Nog steeds spookt de hoop rond op Sowing Season, maar de band sluit zijn strakke en dynamische set af met You Won’t Know, een duidelijke publieksfavoriet. Als de band het podium verlaat, houden enkele bosjes toeschouwers het al voor gezien. Lacey komt alleen terug om het akoestische Play Crack The Sky te spelen. Na nog een laatste dankbaar applaus is het jammer genoeg echt voorbij.

Hopelijk duurt het niet lang meer voordat de band daadwerkelijk met een vijfde album en een nieuw optreden naar Nederland komt. De heren zijn op 2 mei in ieder geval nog te bewonderen op het Belgische Groezrock.