Er staat een snoeiharde rockavond gepland in de Apeldoornse Gigant. En hoewel de aankondigingposters anders doen vermoeden, is niet John Coffey maar het langharige drietal Vanderbuyst slotact. Samen met het Noord-Groningse traumahelikopter en de Amersfoortse band The Apologist belooft het een lekkere avond te worden.

Extra spannend vanavond is het voor de spitsafbijters van The Apologist. Zij doen namelijk hun allereerste liveshow ever, zo laat zanger Waldo Volmer halverwege het strak uitvoerde optreden weten. En hoewel de vierkoppige band er nog ietwat gewoontjes bij loopt, klinken de liedjes tamelijk goed en valt er op het spel niets af te rekenen. Het publiek dat er al staat (man of vijftig) applaudisseert dan ook terecht gretig. Het kan dus alleen nog maar beter worden voor The Apologist. Om te beginnen zullen de heren zich officieel voorstellen in hun hometown en wel in Café Onder De Linde én, zo vertelde Volmer vol trots: de band is geselecteerd voor Popronde 2013. Helemaal prima.

Na deze uitstekende opener wordt er plaats gemaakt voor de garageknullen van traumahelikopter. De band gaat hard: na het beste optreden op Noorderslag (volgens 3VOOR12) en een alom geprezen debuutalbum toert het drietal nu heerlijk door Nederland om hun aanstekelijke en stekelige liedjes te laten horen. Ingrediënten: drie jongens, drie skinny jeans, twee gitaren en een extreem minimalistisch drumstel. Zelfs geen drumkruk? Neuh. Maar beuken doet de drummer, als Animal uit Sesamstraat, maar dan zonder kruk. En wie heeft een basgitaar nodig? Traumahelikopter is hard en energiek, maar ook speels, leuk, lief, dansbaar en vooral niet te moeilijk. Met een dikke klodder tuf op het shirt van de drummer besluit de frontman van traumahelikopter het enerverende showtje. Binnenkort op een festival bij jou in de buurt.

Dan is het tijd voor de band waar hoogst vermoedelijk het grootste deel van de zaal zich het meest op verheugt: John Coffey. Als er één Nederlandse band is die in pak ‘m beet driekwart jaar het land heeft veroverd is het wel deze besnorde band. De inmiddels aardig volgelopen zaal wordt al voor het optreden fijn wakker geschud door zanger David Achter de Molen die tijdens de soundcheck nonchalant het podium opwandelt, een lange uithaal zijn microfoon in brult en met een tevreden glimlach weer de backstage in loopt. Wat volgt is gewoon weer een denderende trein die over het publiek walst – het publiek is blij. Tijdens afsluiter Romans weten veel gasten het podium te vinden en wordt er enthousiast meegeschreeuwd met de Utrechters. “Nu mag Vanderbuyst jullie gaan vermaken!”, roept gitarist Alfred van Luttikhuizen nog plagend als er om nog een liedje wordt geroepen.

Van Luttikhuizen wist wel dat het niet makkelijk zou worden voor de harde rockers van Vanderbuyst na zo’n feest. Toch is het optreden zo slecht nog niet. Met al drie langspelers op zak draait Vanderbuyst dan ook al wat jaartjes mee. Ook deze band weet dat het contact moet maken met het publiek om er een feestje van te maken en doet dat dan ook voortdurend, al wordt het niet meer zo’n bende als bij John Coffey. Het publiek luistert aandachtig en klapt en juicht vrolijk mee, maar de uitgelaten stemming is zoek. Ondanks dat de echte climax dus al wat vroeger op de avond komt dan gepland door Gigant, gaan publiek en bands uitermate tevreden naar huis.

Hoewel – John Coffey en fans dansen nog even verder op de heuse afterparty in rockcafé Ozzy, waar nog tot een uur of één plaatjes worden gedraaid, bier wordt genuttigd en gezellig wordt nagekletst. Want het was een goede avond.

Foto’s door Merlijn Spenkelink

Eerder verschenen op JimmyAlter.nl