Na het Zita Swoon-verzamelalbum To Play, To Dream, To Drift uit 2009, vond bandleider en leadzanger Stef Kamil Carlens het tijd om (nog) meer projectmatig te gaan experimenteren met muziekstijlen, ritmes, harmonieën en melodieën. Zita Swoon werd ‘omgedoopt’ tot Zita Swoon Group, die ‘debuteerde’ in 2011 met het instrumentale album Music From Dancing With The Sound Hobbyist, dat ontstond uit een spannend samenwerkingsverband met danser Simon Mayer en choreograaf Anne Teresa De Keersmaeker van dansgezelschap Rosas en uitmondde in ‘gedanste concerten.

Op Wait For Me verlegt de immer ambitieuze Stef Kamil Carlens opnieuw muzikale grenzen en staat de combinatie tussen pure akoestische blues en de West-Afrikaanse, traditionele Mandinka muziek centraal. Aanleiding voor dit nieuwe muziekproject is de ontmoeting en samenwerking met zangeres Awa Démé en balafonspeler Mamadou Diabaté Kibié, beiden uit Burkino Faso. Samen schreven ze dertien prachtige nummers, waarvan er twaalf op het album staan. Het dertiende nummer, Teach Me, is te downloaden, als digitale I-tunes-bonus.

Veel nummers op Wait For Me zijn geschreven in dialoogvorm, waarbij de verhalenvertellers (griots) Démé en Diabaté Kibié de problematiek van de West-Afrikaanse samenlevening, en die van Burkina Faso in het bijzonder, als uitgangspunt nemen waar Stef Kamil Carlens op creatieve wijze in het Engels op anticipeert of antwoordt. Het levert even indrukwekkende als prachtige songs op. Belangrijk element in de filosofie van de Zita Swoon Group is het ‘in balans brengen’ van het gewenste geluid en om dit te realiseren koos Stef Kamil Carlens voor een aantal (gast)muzikanten om te sound te perfectioneren. De uit Cuba afkomstige percussionist Amel Serra Garcia werd ‘ingevlogen’, gitarist Simon Pleysier is op banjo te bewonderen, Christophe Albertijn speelt bas, de Belgo-Congolese zangeres Kapinga Gysel verzorgt naast haar vocale inbreng het glockenspiel en het harmonium en Karen Willems bespeelt de cocktail drum. Zanger Stef Kamil Carlens schreef daarnaast mee aan de nummers en speelt elektrisch gitaar en resonator.

Het mooie van dit album is dat niemand een echte bijrol heeft. Iedereen is even belangrijk in dit bijzondere project. En hoewel de teksten vaak diep graven in de maatschappelijke misstanden, waaronder het grote verschil tussen arm en rijk en de wens van mensen om hun land te verlaten in de hoop dat het hen elders beter zal vergaan, spat de hoop en het spelplezier van de plaat af.  Met het geweldige Sababu wordt meteen duidelijk waarom dit album op deze wijze gemaakt moest worden. De urgentie en gedrevenheid waarmee het nummer de luisteraar meteen bij de strot pakt is bewonderenswaardig. Wat volgt is een even spannende, meeslepende als gevarieerde luistertrip door West-Afrika.  Het gedeeltelijk Franstalige A Sera, A Waara is doorspekt met subtiele blazersarrangementen en weet ook de desert blues prachtig te schetsen. Het politiek getinte Tasuma/Ji (Fire/Water) is het volgende hoogtepunt. Stef bezingt de diverse (overheids)problemen waar men in Burkina Faso tegenaan loopt en het geheel klinkt als een zeer geïnspireerd en doelbewust ‘strijdlied’. Taare is een fraaie ballad waar zangeres Awa mag en kan schitteren en A Ni Baara is een wonderschoon duet tussen Stef en Awa en kent een heerlijke melodielijn.

Het prachtige gitaar-intro van Nisondiya krijgt een uitstekend vervolg en werkt langzaam maar zeker toe naar een krachtige climax. Taamala Fisa is zelfs nog pakkender en is wederom een geslaagde vocale samenwerking tussen Awa en Stef. In het instrumentale  Sia Slide is volop ruimte voor de slide gitaar en in het overtuigende Ala Lon Man Di bezingt Awa de moeilijkheid om in God te blijven geloven wanneer je getuige bent van de grote ongelijkheid bij de ‘verdeling’ van het geluk en de kansen van mensen. Vervolgens gaan op Ko Benna Waati alle muzikale registers open en heerst de experimenteerdrift. Het spannende nummer houd je met diverse verrassende muzikale wendingen steeds bij de les, zelfs een James Brown-achtige kreet wordt geslaakt. We naderen (helaas) het einde van de plaat, maar niet voordat we met A Y’i Majigin een heerlijke slide-gitaar koppelen aan een lekker, simpel doch doeltreffend refrein. Op Negen, als twaalfde en laatste nummer, komen alle ingezette ingrediënten vakkundig samen en besluit Stef Kamil Carlens op met de tekst ‘I’ve been waiting so long for you to come and the night goes on forever and my candle is almost gone’.

Wait For Me is, zeer kort samengevat, een geweldig, gedurfd en werelds album dat doet uitkijken naar de komende live-concerten van Zita Swoon Group:

• 15 maart: Lux, Nijmegen
• 16 maart: Tivoli, Utrecht
• 17 maart: Patronaat, Haarlem

Kijk hieronder naar de video van Sababu: