×

Recensie

Alternative

23 september 2020

Will Butler

Generations

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Merge

Generations Will Butler Alternative 4.5 Will Butler – Generations Written in Music https://writteninmusic.com

Het is duidelijk dat Will Butler, niet de zanger Win Butler van het uit Montreal afkomstige Arcade Fire is, maar de tevens in de groep spelende broer van de vocalist is. Geen win-win situatie dus. Het neemt niet weg dat deze multi-instrumentalist wel een belangrijke rol binnen dit Canadese gezelschap vervult, en die invloed duidelijk hoorbaar is op Generations. Waarschijnlijk afgeschrikt door de niet geheel positieve reacties op het veredelde tussendoortje Policy, welke men als een ruw rommelig schetsboek wegzet, besteedt hij nu meer aandacht aan de veelbelovende opvolger.

Doordat Arcade Fire bijna traditioneel een pauze van drie jaar inlast, neemt hij nu ruim de tijd om de ideeën tot kant en klare songs uit te werken. De elektronische didgeridoo spanningsboog waarmee Outta Here opent gaat aangenaam in de hese zangpartijen van Will Butler over. Het toegankelijke retro disco geluid sluit erg op de Everything Now sound aan. Sterker nog, deze past daar met gemak tussen, en hoort dan zelfs tot de hoogtepunten, mede omdat het experimentele geluid van Reflektor er ook aangenaam in door echoot.

Een soulvolle biecht die Will Butler van zijn misstap van vijf jaar geleden reinigt. Met de veelzijdige muzikanten Miles Francis, Sara Dobbs, Julie Shore en Jenny Shore als begeleidingsband is direct al duidelijk dat de nadruk op de stevigere synthpop ligt. Er zijn zelfs genoeg raakvlakken in het stemgeluid van de twee broers hoorbaar. Win heeft alleen een melancholische gepolijste ietwat cleane afwerking, terwijl bij Will de hardwerkende Do It Yourself houding domineert. En niet alleen in de vocalen. Bethlehem is heerlijke agressieve schreeuwerige noiserock waarbij het overtuigende gejaagde gitaarwerk de elektronica een achtergrondfunctie toedwingt.

Het licht zwalkende fragiele Close My Eyes krijgt een opbeurende injectie als hij daar de ondersteunende dameszang aan toevoegd. De afwisseling tussen harde elektrobeats, new wave Promised disco en zachte gospel tracks als Surrender zorgen voor genoeg variatie waarbij Will Butler soms lichtelijk enthousiast vocaal wat uit de bocht vliegt. Maar die gepassioneerde uithalen zijn hem vergeven, en voegen net dat stukje jeugdige eigenzinnigheid toe. Die combinatie is nog beter in de zwaar misvormde mechanisch ritmes van Hide It Away te ervaren, waarin Will Butlers zangkwaliteiten het beste tot het recht komen. Die diepere laag bevindt zich ook in de eighties aerobic Hard Times white soul waar vervreemdende samplers voor het hedendaagse evenwicht zorgen.

Net als op het zwaardere The Funeral ligt de angst voor dood in het opgeluchte bevrijdende klinkende Not Gonna Die op de loer waar alle onwaarschijnlijke clichés omtrent het overlijden voorbij komen. De denkbeeldige begrafenisstoet wordt door een veelvoud aan treurende opgewekte blazers begeleidt om de laatste eer te bewijzen. Het ironische karakter getuigt van een gezond gevoel aan zelfspot. Fine gaat geschiedkundig zelfs verder terug in de tijd, de lazy jazzy begeleiding herplaatst zich in de swingende jaren twintig van de voorouders van de Butler broertjes. Een andere generatie, en ook hiermee een vette knipoog naar de albumtitel. Genarations heeft dezelfde nostalgische hang naar het verleden als The Suburbs en ademt in alles hoop en verlangen uit. Dit beloofd wat voor de vooruitgeschoven nieuwe plaat van Arcade Fire. Eigenlijk is al dat op Generations hoorbaar, waar geen missers op te vinden zijn.



  1. Outta Here
  2. Bethlehem
  3. Close My Eyes
  4. I Don't Know What I Don't Know
  5. Surrender
  6. Hide It Away
  7. Hard Times
  8. Promised
  9. Not Gonna Die
  10. Fine