Triggerfinger is al tijden de livesensatie van de lage landen. Een hecht trio dat zelfs op de grootste podia nog het liefst dicht bij elkaar staat en als eenheid, als ware het een gebalde vuist, het publiek te lijf gaat. Dat concertgevoel hebben ze uitstekend gevangen op hun tweede officiële live-cd.

Faders Up 2 is het vervolg op het in 2007 verschenen Faders Up. Waar laatstgenoemde in thuisstad Antwerpen werd opgenomen, werd de nieuwste liverelease tijdens een vlammende reeks shows in de Amsterdamse Melkweg vastgelegd. Tussendoor kwam ook nog via allerlei duistere kanalen het album Live At High Voltage 2011 uit, maar de band distantieert zich daarvan vanwege het matige geluid en de niet geheel nette manier waarop deze is verschenen. Faders Up 2 is tijdens dezelfde tournee als dat Live At High Voltage 2011 opgenomen en kent dus over een groot gedeelte van het album een goeddeels gelijke setlist. Maar je snapt meteen dat ze die eerdere release willen doen vergeten. Op Faders Up 2: Live In Amsterdam wordt het ronkende, beukende en swingende repertoire van het trio zo veel vetter de huiskamer in geslingerd. Waar Live At High Voltage 2011 klinkt alsof je buiten een zaal met je oor tegen de deur staat te luisteren hoe Triggerfinger binnen de boel verbouwt, sta je bij beluistering van Faders Up 2 midden de kolkende menigte en wil je niet anders dan met geheven vuist meebrullen.

En dat laatste is knap. Want live-albums zijn veelal erg moeilijke releases. Het is maar weinig bands gegeven om de energie en de sfeer die bij een concert horen over te laten slaan de huiskamer in. Zeker als een band dan ook nog eens lekker eigenwijs een drumsolo (!) op een live-cd gooit moet je wel heel zeker van jezelf zijn, want die werken doorgans echt alleen maar in een zaal met publiek. Zelfs drumbeest John Bonham wist de liveversie van Moby Dick met zijn getrommel op The Song Remains The Same niet boeiend te houden. En dat was een grote! Triggerfinger komt er op Faders Up 2 echter glorieus mee weg en rockt de rest van de eerste schijf dusdanig lekker door dat je niet kan wachten zelf een concert bij te gaan wonen. Okee, de muur van geluid is soms wel heel kolossaal, maar dat is het in de concertzaal ook. Zoals een goed live-album ook hoort te doen etaleert Faders Up 2 gewoon perfect hoe het is bij Triggerfinger in de zaal te staan.

Op cd 2 komt de commercie een beetje om de hoek kijken. Want Triggerfinger heeft met hun voor 3FM opgenomen Lykke Li-cover I Follow Rivers een vette hit te pakken, maar het was op geen enkel album van ze te vinden. Dat is nu rechtgezet (wat zullen de luisteraars die alleen dat liedje kennen zich een hoedje gaan schrikken bij beluistering van de rest) en de boel is aangevuld met andere radio- en televisieopnames. Dat maakt de ‘toegift’ niet zo pakkend als het hoofdgerecht. Maar ja, het zet de luisteraar wel weer met beide beentjes op de grond. Dat is ook wat waard.

Disk 1

1. Intro
2. I’m Coming For You
3. On My Knees
4. Short Term Memory Love
5. Cherry
6. My Baby’s Got A Gun
7. All This Dancing Around
8. Drumsolo
9. First Taste
10. Is It
11. Feed Me
12. Let It Ride
13. It Hasn’t Gone Away

Disk 2

1. I Follow Rivers
2. It Hasn’t Gone Away
3. Love Lost In Love
4. Cherry Christmas
5. All Night Long
6. Ballad Of A Thin Man