The Stream
Sweet Sally Sad Departure
Sweet Sally, Sad Departure is al weer het vierde album van The Stream, de band van de Leidse pianist/zanger Jan Stroomer. Het is de opvolger van MMXV. Het album werd in 2017 opgenomen in Studio Nieuwplaatz in Leiden en komt vooral op vinyl uit en is ook via Bandcamp te koop. Alle instrumenten en zangpartijen op het album zijn 100% echt. Geen midi, geen samples, alle strijkers, blazers, bas, drums, pauken en piano’s zijn ‘the real deal’ en zeker ook het pijporgel van de Stadsgehoorzaal Leiden. Het artwork op de LP is van de bekende Leidse kunstenaar Casper Faassen.
‘With A brief word she said she was leaving’, met die regel begint het melancholieke Alone na de geweldige instrumentale klassiek getinte opener Sally’s Overture. Deze song zet de toon voor een album waarop ook veel aandacht is besteed aan de lyrics. Maar pianist/zanger Jan Stroomer wil met zijn muziek dan ook een verhaal vertellen. Het orkestrale Messed Up begint met staccato pianotonen en is vrolijk en wordt gekenmerkt door sterke backing vocals zoals in meer songs. The Goddamned Truth is een mooie pianopopsong. ‘Everybody is on secret mission’, is een regel uit Today die blijft hangen.
‘We do believe there’s more in life than living’ is er zo een uit het enerverende For God’s Sake waarna in Question de zin ‘Can’t you see I am getting older’ weerklinkt in een fraaie Elton John-achtige popsong. Tomorrow begint heel mooi met piano en violen, neigt in dat intro naar klassieke muziek. Naast de stem van Stroomer klinkt hier die van Esmé Gabeler die heel mooi de hoge noten pakt. Je kunt gerust zeggen dat dit lied heel bijzonder is doordat het anders is dan de andere songs (in totaal 12). ‘It’s too late for small talk’ weer zo’n pakkende regel in Wake Up Call. Zo voel je als luisteraar het verhaal achter het album langzamerhand vorm krijgen, de albumtitel geeft al een duidelijke indicatie.
In While I Just Want To Disappear uit de hoofdpersoon in dit verhaal zijn ‘fear to fade away’. Hij heeft het over ‘The game we play when we’re in fear’. Het vergt wel enige tijd om als luisteraar de relatie van de hoofdpersoon met Sally te ontrafelen. De song over Sally is een pittige popsong met Beatles-achtige harmonieën. ‘I don’t care’ zingen de backing vocals.
‘Looks like your part is over, now comes the past’, zo begint de 12e song This Life Is Killing Me, een droevig klinkende popballad waarin de klankkleur van het pijporgel de juiste muzikale ingrediënten toevoegt aan een verhalend album dat heel nieuwsgierig maakt naar de live theatershow met dans.