Een nieuw album van deze legendarische band, alhoewel die weinig nog te doen heeft met de originele bezetting natuurlijk. Sinds de wederopstanding in 96 is het originele bassist Jerry Only met een wisselende muzikanten om zich heen .

Voor puristen heeft deze Misfits niets meer te doen met de band die gedragen werd door Glen Danzig, maar toch was het vorige album Famous Monsters uit 99 helemaal geen slechte plaat. De punkpop sound had wat metal invloeden gekregen, de band kon een stuk beter spelen en het klonk gelikter. Maar ook die bezetting is al weer enige tijd verleden tijd. Na Michael Graves heeft Jerry Only zelf de zang voor zijn rekening genomen en dit is het eerste album met origineel materiaal waarop hij zijn kunnen laat horen. Sinds 10 jaar wordt hij bijgestaan door gitarist Dez Cadena (ex Black Flag) en sinds kort door drummer Arce (ex Murphy’s Law).

De band noemt dit een nieuw tijdperk voor The Misfits en noemt The Devil’s Rain al een classic. De hoes is prachtig, het artwork is van comic artist Arthur Suydam en de productie was wederom in handen van Ed Stasium . Tekstueel is het natuurlijk weer allemaal cult horror en sci-fi wat de klok slaat en zo kunnen we concluderen dat er  niets nieuws onder de zon is. En dat wordt helemaal duidelijk als we het album draaien. Het is een logische voortzetting van Famous Monsters. Ook hier weer lichte metal invloeden door de poppy punk heen. Niet alle songs zijn even goed, we kunnen wel spreken van een paar uitschieters zoals Vivid Red, The Black Hole, Cold In Hell en Ghost Of Frankenstein. Helaas staan er ook echt een paar nummers onder de maat op zoals Land Of The Dead en Twilight Of The Dead. De rest luistert prima weg, waardoor er toch veel plezier aan dit nieuwe album beleeft kan worden. Maar het is geen classic Misfits..