Het gaat goed met de Belgische muziekscene, deel zoveel. Het zeskoppige The Milk Factory zagen we reeds in mei een erg fijne set spelen bij de Ham Sessions en nu is daar ook de debuut EP.

Een erg fijne EP die een verfrissend schoon element toevoegt aan een sowieso door creativiteit en inzet gekenmerkte scene. Aan zet zijn vooral uit het Gentse afkomstige groepsleden die elk bij een pleiade aan muziekprojecten en bands spelen (o.a. Steiger, Nordmann, Ifa y Xango,..). Toch is The Milk Factory een eigenzinnig bandje om in de gaten te houden.

Slechts enkele tracks zijn er op deze debuut EP te vinden. Maar minder is in dit geval meer. Dat merk je al van bij de sfeerschepping op opener Kater. En ook doorheen de overige tracks merk je dat deze band met een virtuele sterbezetting niet noodzakelijk moet wringen en schuren, maar hier vooral lijkt uit te waaieren met een soort hemelse soundtrack met vaak dromerige, ijle klanken die je al gauw niet meer loslaat.

Qua gitaarspel zou je hier onder meer kunnen verwijzen naar verfijnde stijlgitaristen als Jakob Bro en Bill Frisell, maar Edmund Lauret (Nordmann) geeft er als belangrijkste songschrijver toch een wat eigen draai aan. Dat resulteert in zachte, tedere en vooral ingetogen muziek. Uiterst behaagzaam, maar met genoeg prikkeling zoals Dof en Vlek om het ook bij meerdere luisterbeurten spannend te houden. Geen jonge en geinige dwarsdoenerij, maar wel volwassen, fris en uiterst melodieus spel met spelers die nergens de noodzaak voelen om zich als leider te positioneren, maar gewoon bijdragen aan een overtuigend geheel.

Al te fraaie ep van The Milk Factory dus, en dat heeft misschien nog het meest te maken met de manier waarop elk lid wezenlijk bijdraagt aan de minimale contouren van elke hier gepresenteerde composities. De vijf tracks op de door Koen Gisen in de Gentse La Patrie opgenomen debuutep, goed voor een twintigtal minuten muzikale pracht, mogen er wat ons betreft zéér zeker zijn. Het illustreert overigens erg goed op welk hoog niveau er in België zoal gemusiceerd wordt.

It is music for the PEOPLE, by the PEOPLE, with the PEOPLE.