Meteen in de eerste seconden van Dirty Feelings, het openingsnummer van California Sounds, weet je waarom de nieuwe Stevie Ann zo heet. Dit zou zomaar een intro kunnen zijn van Fleetwood Mac. Gold Dust Woman, van de Rumours-LP.  Stevie luisterde tijdens de opname van haar album vaak naar Fleetwood Mac, zo blijkt uit de bio. Ook America komt om de hoek kijken, want ook tegen hun Amber Cascades (1976) schurkt het nummer muzikaal aan.

Een verrassing is dat niet, want de publiciteit was dit nieuwe album al vooruitgesneld, en daaruit was één ding duidelijk: Stevie Ann heeft het geluid van California uit de jaren zeventig in al haar poriën binnen laten komen: Fleetwood Mac, Jackson Browne, Jackie DeShannon en vooral America, de groep van A Horse With No Name en Ventura Highway.

Zelf werd Stephanie Struijk geboren in 1986, niet in de Amerikaanse West Coast maar in het Limburgse Roggel. Toch heeft de muziek van ruim tien jaar voor haar geboorte en van een paar duizend kilometer verderop haar stevig te pakken genomen. “Dit wil ik ook! Het is de sound waarvan ik hou,” dacht Stevie toen ze kennismaakte met de muziek van America.

Mocht America zich veertig jaar geleden verheugen op een beroemde producer als George Martin achter de knoppen, Stevie vond Susan Sandberg als steun en toeverlaat. Een grote naam in Hollywood, die vooral beroemd is om haar filmmuziek, maar wie niet wist dat ze ook als popproducer van wanten weet, hoeft alleen California Sounds maar op te zetten. Ze produceerde de dertien tracks samen met Stevie Ann.

Stevie is er, al dan niet bewust, in geslaagd alleen het goede van de California-sound op te pikken, het geluid uit de eerste helft van de jaren zeventig, toen de lokale scene nog niet was vergiftigd door drugs en roem, Stevie Nicks en Lindsey Buckingham nog samen waren en The Eagles de uitgang uit hun denkbeeldige Hotel California nog wisten.

In die periode, van pakweg 1970 tot 1975, zaten de songs uit California nog vol hoop. Dat is ook bij Stevie het geval. Ze maakt in haar teksten geen geheim van liefdesverdriet. In het nummer Easy, waarin ze sterk doet denken aan Laura Nyro ten tijde van haar eerste platen, zingt Stevie hoe ze haar geliefde zonder al teveel gedoe laat gaan, omdat hij toch al voor die ander heeft gekozen:
It’s been so hard just take your freedom
And leave me the blues
And I’ll make it easy, easy on you

En in House Of Cards:
A storm has come taking it all away
I need you to come through
I can’t keep carrying the weight for you

Maar tegelijkertijd belicht ze dat ook weer van de zonnige kant, in Here In California:
You’re never really gone
But it’s time to move on
I hope you feel the same way too
Cause I knew I would get on that plane
And deep down baby you knew the same

Tja, je zit in The Sunshine State of niet!

In Amerika was Stevie tijdens haar lange verblijf in Californië inmiddels zo ingeburgerd dat ze haar tracks kon opnemen met ervaren ‘session cats’ als drummer Victor Indrizzu (Rufus Wainwright, Emmylou Harris), bassist Sean Hurley (John Mayer, Melissa Etheridge) en Counting Crows-gitarist David Immergluck. Uit de vaak indrukwekkende vocale prestaties van Stevie Ann op deze plaat is te horen dat deze grote namen niet alleen meededen omdat de Limburgse zo gezellig in de 0mgang was. Nee, hier werd gewerkt aan een plaat van internationale klasse.

Tîjdens de Nederlandse clubtour in mei zijn de ‘Yanks’ er niet bij. Maar ook voor haar live-band hoeft Stevie zich niet te schamen. Met drummer Martijn Bosman (Kane, Guus Meeuwis, bassist Thijs Lodewijk (Wende, Waylon, toetsenist Ronald Kool (Trijntje Oosterhuis, Anouk en gitarist Maarten van Damme (Abel) gaat Stevie Ann de vaderlandse clubs langs.