Het Zweedse trio Sgt. Sunshine maakt stonerrock. Geen twijfel. Op album nummer drie (III) klinkt de intro van het eerste nummer (Zoetrope) namelijk bijna exact als You Think I Ain’t Worth A Dollar But I Feel Like A Millionaire van Queens Of The Stone Age’ legendarische album Songs For The Deaf. Alleen dan met een véél minder gelikte productie, rauwer, donkerder, zwaarder kortom: eerder Kyuss.

Bovendien krijgt het nummer een totaal andere uitbouw dan je zou verwachten van een ‘gemiddelde’ stonerrockband. Niet eentonig stug rampestampen, nee, er worden heuse gitaarsolo’s gebreid en het nummer is een stuk dynamischer dan die albumopener van de Queens. Tempowisselingen bescheiden vocalist (zijn naam is Eduardo Fernandez-Rodrigues en hij komt van Cuba) geven deze band een heel eigen en origineel geluid.

Veel fans waren teleurgesteld in Sgt. Sunshine’s laatste album (Black Hole), dat alweer dateert uit 2006. Dat album kenmerkte zich ook door een lo-fi karakter, maar het was psychedelischer. Dit derde album lijkt meer terug te grijpen naar het titelloze debuut uit 2003: geen angst voor wat langere (zes à zeven minuten) hoofdzakelijk instrumentale songs, zware baslijnen en een bassdrum die gewoon heel goed kickt.

Het moet raar lopen wil dit album niet weer ontzettend aanslaan bij de fans van het eerste uur. Het is prikkelend, spannend, dynamisch en intens. Er staan ontzettend veel pareltjes op III. We noemen een Caress The Tense Blue, Marrow Soup, Beneath The Song, In-Thru-Mental, Holy Mother en de mooie afwijkende afsluiter met zoetgevooisde stemmetjes Levin. Ik kan alleen nog maar zeggen: wát een plaat, wát een pláát!