Het kost countrypunker Sarah Shook een veelvoud aan ervaringsjaren om het leven weer op de rails te krijgen. Nightroamer bewaakt de spoken uit het verleden, gunt haar nachtmerries een plekje in dat bestaan en staat vooral bij bewustwording stil. Wil ze nog wel als Sarah Shook aangesproken worden? Ze identificeert zichzelf ondertussen met een totaal andere persoonlijkheid en distantieert zich van haar vroegere gewelddadige keuzes om het verdriet in troost te verdringen en te verdrinken. Doordat de alcohol en drugs afgezworen zijn en het geloof definitief op een zijspoor geplaatst wordt, ontstaat er ruimte en lucht in het hoofd van Sarah Shook.

Ze geeft al langer aan dat geslacht niet echt relevant is en dat ze als een non-binaire persoon gezien wil worden. Daar past een andere naam bij, ze herdoopt zich tot het meer passende River Shook. Een verandering die zich ook in begeleidingsband The Disarmers doorzet. Het alt-country gezelschap bestaat tegenwoordig uit gitarist Blake Tallent, bassist Andrew Lambie, Jack Foster en Nick Larimore als extra pedal steel gitarist.

Bij een naam als River Shook moet ik automatisch aan de vroeg overleden rebelse River Phoenix denken. Een dromerige romanticus, hartenveroveraar met een uitgesproken karakter. River Shook bezit deze mooie eigenschappen dus ook en verder valt River Shook naar onstuimigheid te herleiden, een in beweging zijnde waterweg die zich een eigen weg baant. Het zal wel te omslachtig zijn om de hele bandnaam aan te passen, al ontstaat er nu wel meer verwarring en onduidelijkheid. Spreek je het boegbeeld van Sarah Shook & The Disarmers nu aan als Sarah Shook of als het recent verworven alter ego River Shook? Om de eerder aangegeven redenen gaat mijn voorkeur dus ook naar River Shook uit.

Revelations staat voor de betrekkelijkheid van het korte bestaan en richt zich vooral op de nabije toekomst. De milieu kritische Dogbane indiepop country gumt gedane zaken uit en kleurt deze opnieuw in. River Shook heeft het zware verleden achter zich gelaten en ademt tegenwoordig gelukzaligheid. Dat hier een minder geleefde country kant bij past en juist een meer luchtige popzijde op aansluit is begrijpelijk, en dat hoor je op alle fronten terug. Het Revelations titelstuk zit nog in de pijnlijke litteken depressies gevangen, en benadrukt hoe lastig het is om de dag te starten. Het is een kwestie van aangeleerde futloze gewoontes doorbreken, het licht trotseren en de duisternis verlaten.

Niemand heeft het recht om te bepalen hoe jij je hoort te gedragen, hoe jij je moet voelen. Met het vrijgevochten You Don’t Get to Tell Me verzet River Shook zich tegen het etiketteren, het kortzichtige hokjes denken. Het heeft een typerende jaren negentig rauwheid. Eventjes is daar die veelzeggende aansluiting met feministische krachtvrouwen die dit tijdsbeeld domineren, singer-songwriters die wel degelijk iets te zeggen hebben, een verhaal vertellen. River Shook draagt dit ook in de werkwijze uit, logisch dat ze in deze fase geen bemoeienis tolereert en geen producer in de studio toelaat. Alles volgens het do it yourself principe. De actuele emanciperende Motherfucker countryrocker verzet zich tegen het uitbuiten in de muziekbranche. Op financieel gebied, het vervlakken van ideeën, het monddood maken van inspiraties, maar ook de vrouwelijke afhankelijkheid wordt aan de kaak gesteld.

Het traag opbouwende bluesy Nightingale benadrukt nogmaals dat die vermoeiende vlucht uit de duisternis niet vanzelf gaat. Het primaire doel is om die vrijheid tegemoet te vliegen, maar je moet dan wel de nodige tegenslagen verwerken. Schimmige Backsliders muurschaduwen uit het verleden verleiden de vocalist en blijven River Shook achtervolgen. De terugval naar het foutieve zelfvertrouwen en het afscheid van het negatieve zelfbeeld dat je te lang als trouwe vriend beschouwt. Nick Larimore presenteert zich hier met zijn pedal steel gitaar als plaatsvervangende kameraad. Hij houdt die aandacht ook in de country klassieker Stone Door vast, al is het mij net te gewoontjes en te standaard.

Jane Doe koppelt anonimiteit aan een persoon en is in principe voor iedereen te herleiden die zich hierin herkent en kansloos aan de zijlijn staat. In de stevige oprechte Give You All My Love bubblegum Americana hervindt de vocalist de liefde, al dreunt de luie Criminals countryfolk rock dan gemeen na. Accepteert de maatschappij deze wijze van houden wel, of zet de buitenwereld haar juist als een misdadiger neer. River Shook moet zich genoodzaakt onder het uitschot scharen, een getekende einzelgänger zonder duidelijk toekomstperspectief. Revelations is de doorstart naar nog te ontdekken zekerheden, al zal de weg daar heen nog de nodige tegenslagen kruisen.