×

Recensie

Pop

04 maart 2013

Rock Candy Funk Party

We Want Groove

Geschreven door: Edwin Wendt

Uitgebracht door: Provogue

We Want Groove Rock Candy Funk Party Pop 4 Rock Candy Funk Party – We Want Groove Written in Music https://writteninmusic.com

Als het niet Miles Davis zelf was die ronde 1971, 1972 de fusion uitvond, dan waren het wel zijn (voormalige) begeleiders als Joe Zawinul en Wayne Shorter die met Weather Report begonnen. Of Chick Corea die met Return to Forever de jazz weer een paar stappen verder hielp. Of het Manahisvu Orchestra van voormalig Davis-drummer Billy Cobham met John McLaughlin.

De muziek op het snijvlak tussen jazz en funk, en dan wel zoals het in de jaren zeventig werd uitgevoerd, dat is wat de Rock Candy Funk Party laat horen op de cd We Want Groove. De Rock Candy Funk Party is een gelegenheidsband die bij elkaar komt wanneer de leden er zin in hebben en er tijd voor kunnen vrijmaken. Want met grote namen als Joe Bonamassa (gitaar) en Mike Merritt (bas) in de gelederen moet er weleens in de agenda’s worden gebladerd. Het viertal dat samen met producer Tal Bergman de kern vormt van de Rock Candy Funk Party heeft gewerkt of werkt nog steeds met uiteenlopende grootheden als Prince, Bruce Springsteen, Tito Puente, Joe Zawinul, Chaka, Khan en Simple Minds.

Bergman en gitarist Ron DeJesus maakten in 2007 al een cd, Grooove Vol. 1. In de tournee die daarop volgde, deden steeds weer andere muzikanten mee, waaruit zich gaandeweg de Rock Candy Funk Party vormde. Voor de nu verschenen cd, We Want Groove, werden vooraf bewust geen vastomlijnde plannen gemaakt. Elk van de leden had een of meer licks of grooves in het achterhoofd. Wat er op basis van die lick of groove ontstond in de studio, vormde de basis voor het album. Negen uiteenlopende instrumentale tracks, waarvan de een een pompend funkritme heeft, de ander relaxed en jazzy is, terwijl bij de derde een gierende gitaar de sfeer bepaalt.

Invloeden zat, van de Norman Whitfield-Temptations uit begin jaren zeventig tot Led Zeppelin, de vroege Earth, Wind & Fire tot Sly Stone. Maar vooral Miles Davis, van wie het album We Want Miles (1982) met name als inspiratiebron wordt genoemd. Ten tijde van dat album was Davis al uitgegroeid tot een van de  ‘oudgedienden’ van de jazz, maar ging hij, na een rustpauze van een paar jaar, toch weer op zoek naar nieuwe wegen, waarbij hij ook steeds grotere aanhang in de popwereld kreeg.

Op We Want Groove horen we de bandleden flink ‘los’ gaan, maar ze blijven wel voldoende muzikant om niet alle tracks vol te stoppen met hun eigen virtuositeit. Integendeel zelfs. Als deze tracks iets doen, is het ademen. De sfeer van de opnamen, met totale vrijheid en respect voor elkaars vakmanschap, zonder ego-clashes en ander puberaal gedrag , klinkt in werkelijk elke noot door. Joe Bonamassa, Ron DeJesus, Mike Merritt en toetsenist Renato Neto hebben tien dagen lang de grootst mogelijke (muzikale) lol met elkaar gehad in de studio en Tal Bergman is erin geslaagd dit om te vormen tot wat de makers zelf omschrijven als ‘een totale mash-up van funk, jazz en rock’.

“Het was de ultieme samenwerking,” blikt Bonamassa terug. “Dit is een van de platen waarvan je de vibes zou willen inblikken om die te bewaren voor volgende albums.”

Laten we ons vooralsnog gelukkig prijzen dat dit is vastgelegd.

Op een bonus-dvd  is de ‘Making of’ van het album te zien, met het achterliggende verhaal en verrukkelijke beelden van de opnamesessies. Plus een video van de openingstrack, Octopus-e.

Tracklisting We Want Groove:

Octopus-e
Spaztastic
Ode To Gee
We Want Groove
The Best Ten Minutes Of Your Life
Animal/Work
Dope On A Rope
Root Down (And Get It)
New York Song

DVD:


The Making Of ‘We Want Groove’
In The Studio – Episode 1
In The Studio – Episode 2
Official Music Video of Octopus-e



  1. Octopus-E
  2. Spaztastic
  3. Ode To Gee
  4. We Want Groove
  5. The Best Ten Minutes Of Your Life
  6. Animal/Work
  7. Dope On A Rope
  8. Root Down (And Get It)
  9. New York Song