Hoe muziek je weet te vangen, hoe muziek ruimte kan geven, hoe muziek licht voor je kan zijn. Aspecten van muziek die elke liefhebber ervan zich voor de geest weet te halen, kan terughalen en steeds opnieuw weet te beleven.

Robin Scherpen is een Nederlandse klassieke gitarist voor wie het beleven van muziek een andere betekenis kreeg toen hij vernam dat hij voor herstel na een oogoperatie in het donker moest verblijven. Er zijn genoeg mensen die daar stil van zouden worden, die de muren op zich af zouden voelen komen. Robin greep juist het moment aan om muziek vanuit beleving te maken, gevoelsmatig, uit het hart zonder de noodzaak dat het goed op papier zou komen. Waar het beklemmend zou kunnen zijn, werd het voor Robin veel meer een beleving van vrijheid. In het donker de essentie van muziek voelend en zo de basis leggend voor de elf composities op For The Unseen.

For The Unseen is een album geworden dat ons meeneemt in de beleving van Robin weerspiegeld in de elf composities die alle een zekere verstilling in zich dragen en die daarom al erg fraai zijn in deze tijden die met name haast kennen.

Robin is erin geslaagd om elf composities tot leven te brengen die je uitnodigen om de reis met hem te maken, hoofdtelefoon op, je ogen te sluiten en alleen maar te luisteren naar zijn spel. En hoe mooi is dat!

Still opent het album warm en aansprekend en laat de reis beginnen als een soort aankomst op een station waar je al in de stemming komt door nog een laatste kop koffie te nemen voor je rustig je plaats in de wagon neemt, klaar om te vertrekken. En weg zijn we. Heerlijk de break onderweg waarna de warme gitaar weer terugkomt.

Son is opgedragen aan het zoontje van Robin en is alweer net zo’n fijne compositie. De detaillering van het spel van Robin komt er optimaal in tot zijn recht en het is een heerlijk ontspannen track. Robin’s invloeden zijn divers, tegelijkertijd, luister hier vooral naar zijn spel. Dat is het dat je hier meeneemt. Weer, in al zijn subtiliteit.

Die subtiliteit, de nuances, als je het album beluistert en neem daar nou gewoon eens de tijd voor, die vind je terug in de verschillende composities. Het is alsof Robin met licht en donker zijn muziek gemaakt heeft, juist aangewezen op het donker, heeft hij een album gemaakt waarin het contrast in alle pracht naar voren komt.

Het is over het hele album genieten. Van het kleine, heel verstilde naar het wat meer uitgelaten YM&W dat juist ook die nuances prachtig laat horen. De compositie waarin de essentie van For The Unseen het meest tot uiting komt, is het slotnummer To Become.

Van ultiem klein gehouden naar sprankelende gitaarklanken die je hart raken en verwarmen, een erg mooie compositie!

Uit noodzaak geboren de vrijheid omarmend bracht Robin elf prachtige composities tot leven. Hij kwam zo tot een debuutalbum dat muzikaal licht verspreidt, juist door nuances zo te laten spreken. Elf composities lang genieten en neem er gerust de tijd en de aandacht voor. Erg mooi debuut!