Na hun eerste albums Out Of Myself en Second Life Syndrome werd het Poolse progressieve rockkwartet Riverside in tal van media bestempeld als aanstormend talent. Met Rapid Eye Movement en Anno Domini High Definition loste men die belofte ruimschoots in. De band grossiert in fraaie composities vol pulserende, bezwerende ritmes en dromerige soundscapes waarvan je het best kunt genieten met een hoofdtelefoon. Na de fantastische EP Memories In My Head uit 2011 werd het stil rond de heren. Men lastte een pauze in en oriënteerde zich naar verluidt op een nieuwe muzikale koers. Anno 2013 mogen we concluderen dat men het roer niet radicaal heeft omgegooid, maar grotendeels op koers is gebleven.

Shrine Of New Generation Slaves laat een volwassen band horen die voor een breed (rock)publiek toegankelijk is. Ten opzichte van voorgaande albums is er meer prominente rol voor de keyboards en dienen de intrigerende gitaarsolo’s van Piotr Grudzinski vooral als sfeertekeningen in melodieuze stukken die gedragen worden door de dynamische, bijna orgastische samenwerking van toetsenist Michal Lapaj, drummer Piotr Kotzieradski en bassist Mariusz Duda. Er is beduidend minder venijn dan op het veelgeprezen Reality Dream drieluik. Riverside klinkt meer als Marillion (de latere periode), Anathema en Pink Floyd (na vertrek Waters) en kent veel minder metal-invloeden dan eerder in hun carrière. Een goed voorbeeld daarvan is het fraaie The Depth Of Self Delusion dat zo op het Marbles album van Marillion had kunnen staan. In de single Celebrity Touch horen we in Floydiaanse arrangement de onzichtbare hand van Gilmour. Riverside is echter geenszins een epigoon van eerder genoemde bands en heeft een eigen identiteit. De band is ook niet bang om stappen vooruit te zetten getuige het sfeervolle saxofoonspel in Deprived. Zoals bij meer progrockbands zijn de langste nummers vaak het mooist. Riverside bereikt haar hoogtepunt op dit album dan ook in het ruim 12 minuten lange Escalator Shrine.

De teksten staan zoals altijd bol van de zelfreflectie en introspectieve zoektochten en passen goed bij het karakter van de muziek. De albumtitel refereert aan verhalen die Duda in zijn kenniskring hoorde over het jachtige leven in de 21e eeuw, het eeuwige tijdgebrek en het gevoel (loon)slaven te zijn terwijl het leven voorbij vliegt. Thema’s waarin menigeen zich zal herkennen.

Tracklisting Shrine Of New Generation Slaves

1. New Generation Slave
2. The Depth of Self – Delusion
3. Celebrity Touch
4. We Got Used To Us
5. Feel Like Falling
6. Deprived
7. Escalator Shrine
8. Coda