In een grijze wereld is een band als Real Estate pure noodzaak om deze opnieuw in te kleuren. En hoe pak je dit in de praktijk dan aan? Nou, door een album met zonovergoten beeldende zomermelodieën te vullen. Is het winterse februari dan wel de meest geschikte maand om dat nieuwe werk te presenteren? Blijkbaar wel, de behoefte is nu zo groot dat je er niet langer mee moet wachten, de tijd is er rijp voor.

Martin Courtney zal altijd die dromerige verhalenverteller blijven, welke de pandemie benut om alleen in het donker aan zijn Magic Sign soloplaat te knutselen. De Haunted World speelt zich dus tevens in de nachtelijke leegte van zijn kelderisolement af maar is in dit geval eenvoudig naar de afgesloten maatschappij te projecteren. De wereld slaapt, Martin Courtney is klaarwakker. Een zware bevalling welke vooral zijn duistere kant van zijn bestaan belicht. De behoefte om letterlijk en figuurlijk opnieuw het licht te betreden is blijkbaar zo groot dat hij met zijn medebandleden van Real Estate aan een luchtigere softpop opvolger van het toch wat wisselvallige The Main Thing werkt. Zou de rol van producer Daniel Tashian zo groot zijn dat de Daniel plaat naar hem genoemd wordt. Een amicale knipoog voor het vertrouwen. Misschien bekt het gewoon lekker en moet je er vooral geen diepgang achter zoeken.

Die diepgang is weldegelijk op Daniel aanwezig. We ontvluchten in Flowers het leven, de negatieve gedachtes en maken ons klaar voor een nieuwe lente. Waarom jezelf verzetten in het verleden als de toekomst genoeg kansen aanreikt. Die rol van beroepsoptimist ligt Martin Courtney goed, soms heb je gewoon een klein beetje geluk nodig, bij het gebrek hieraan creëer je zelf die kleine gunfactor geluksmomenten. En daar past die glasheldere productie van Daniel Tashian perfect bij. Hij maakt geen onderscheid tussen de instrumenten en de vocalen en plaatst deze prominent naast elkaar in de mix op de voorgrond. Water Underground mengt nineties indie met eighties Paisley Underground en een mespuntje Velvet Underground. Een herdopen Martin Courtney die een licht evangelische bezieling aan zijn woorden toevoegt.

Het opbeurende Somebody New. Iedereen zit in datzelfde zinkende schuitje en houdt amper zijn hoofd boven water. Hoe fijn is het dat alles weer gewoon zijn gangetje gaat. Dat geldt zeker voor Real Estate. Ze hebben het allemaal al eerder en beter gedaan, maar dit is het normale nu. Geen poespas, gewoon de start van een elftal typische Real Estate tracks. Vreemd genoeg voelt het nog steeds als een Martin Courtney soloproject aan. Dat begrijpen bassist Alex Bleeker en de kersverse drummer Sammi Niss ook, die op de overduidelijk op Nashville grond gecomponeerde Interior deze roestoestand doorbreken en de song eigen maken. Dat gevoel houden ze in het ritmische Freeze Brain vast en ook de slidegitaar country folk van Victoria ademt in alles de nieuwe werkplek uit.

De bescheidenheid in het begin is slechts een moment waarbij de ernst van de situatie echt doordringt. Ook Real Estate ontwaakt en gaat vervolgens op verkenningstocht. Af en toe druppelen de songs neder in stilstaand water en zorgt de Say No More psychedelica en de Airdrop pianoregen voor een licht fris stuwende effect. In het afsluitende You Are Here kruipt Martin Courtney uit zijn schaduw, toch heeft hij hier voor mij net te lang mee gewacht. Daniel is vooral een niks aan de hand plaat. En ook niks aan de hand platen zijn nodig om de dagelijkse gang van zaken weer op te pakken.