Het lijkt er op dat Randy Newman op een fase in zijn carrière is beland waarbinnen hij lekker terugblikt op zijn inmiddels bijna vier decennia overspannende carrière. Geef hem eens ongelijk. Zolang het fijne releases oplevert, hoor je niemand klagen.

Eerder dit jaar was Newman in Nederland. Tijdens een intiem optreden in Amsterdam voor een handvol bezoekers, presenteerde Newman een kleine dwarsdoorsnede uit zijn oeuvre. Dit ter promotie van het tweede deel in zijn Songbook-reeks, waarbinnen hij tracks van eerdere albums in een Spartaans arrangement opnieuw inspeelt. Newman bewijst op die cd-reeks, maar ook live nog altijd dat hij niet meer nodig heeft dan zijn stem en een piano om te blijven boeien.

Het live-album dat nu is verschenen, daarvan zou je dus verwachten dat het alleen Newman met zijn piano zou zijn. Maar nee, het blijkt een opname van een jaar of drie geleden, toen hij in Londen optrad ter promotie van zijn Harps And Angels album, samen met het BBC Concert Orchestra. Op de eerste schijf de cd-versie van het optreden, op de tweede de dvd-registratie van het volledige concert, inclusief een (overigens erg aardig) interview. Door de toevoeging van het orkest en de vlekkeloze uitvoeringen van de 22 nummers op deze set, hoor je bijna niet dat het hier een live album betreft. Goed, het applaus is er en Newman kondigt zijn nummers op de bekende droogkomische manier (“This is a love song that I wrote for my first wife while married to my second”) aan, maar erg veel verschil met de studioversies is er niet. Wat overblijft is daardoor eigenlijk boven alles en perfect carrièreoverzicht vol eigen hits (Short People, Sail Away), hits waar andeeren uiteindelijk mee aan de haal gingen (You Can Leave Your Hat On, Mama Told Me Not To Come) en nieuwer werk dat er kwalitatief niet voor onderdoet (A Few Words In Defense Of My Country bijvoorbeeld is een potentiële klassieker).

Hoewel nergens echt verrassend dus, moet worden gezegd dat de arrangementen van de liedjes zoals uitgevoerd door het BBC Concert Orchestra erg mooi zijn. Ze weten precies de nadruk te leggen op de teksten van Newman, waardoor er een erg prettig wegluisterend contrast wordt gebouwd tussen enerzijds oorstrelende melodieën, maar daar overheen inktzwarte, bijtende en cynische spreekzang van Newman. Dat contrast is de grootste plus op dit album, dat laat horen dat Newmans werk maar niet wil dateren. Het is echter ook een album dat onwillekeurig ook doet hopen dat hij binnenkort weer eens vooruit gaat kijken. Want het zijn juist de meer dan puike nieuwere tracks (het al genoemde A Few Words In Defense Of My Country, maar ook Laugh And Be Happy bijvoorbeeld) die naar meer doen smaken.

Tracks Live In Londen:

1. The Great Nations of Europe
2. Marie
3. It’s Money That I Love
4. Mama Told Me Not to Come
5. Rollin’
6. Losing You
7. Simon Smith and the Amazing Dancing Bear
8. Short People
9. God’s Song (That’s Why I Love Mankind)
10. The World Isn’t Fair
11. Louisiana 1927
12. You Can Leave Your Hat On
13. I’m Dead (But I Don’t Know It)
14. Real Emotional Girl
15. I Miss You
16. Laugh and Be Happy
17. Political Science
18. Love Story (You and Me)
19. Feels Like Home
20. A Few Words in Defense of Our Country
21. Sail Away
22. I Think It’s Going to Rain Today