×

Recensie

Alternative

22 oktober 2012

Paul Banks

Banks

Geschreven door: Edgar Kruize

Uitgebracht door: Matador

Banks Paul Banks Alternative 3.5 Paul Banks – Banks Written in Music https://writteninmusic.com

Het is altijd even lastig om een solo-album van de leadzanger van een band op zijn eigen merites te beoordelen. Onwillekeurig leg je het toch langs de albums van die band. Maar waarom zou een artiest een solo-uitstapje gaan maken om exact hetzelfde te klinken als de band waaruit ‘ie voortkomt? Wie Paul Banks zegt, zegt er direct ‘Interpol’ achteraan. Maar als er iets is wat hij op zijn min of meer tweede solo-cd niet doet is het klinken als Interpol. Tenminste, als je zijn kenmerkende stemgeluid even wegdenkt.

‘Min of meer’ tweede solo-cd is omdat Banks wel het eerste album onder Paul Banks’ eigen naam is. Eerder (zelfs eerder dit jaar nog, met de release van een puike EP) opereerde hij solo onder de Julian Plenti vlag. Maar goed, Banks is dus nu onder eigen naam bezig en wat opvalt is dat hij muzikaal alle kanten op durft te gaan. Een heel coherent album levert dit niet op. Het gaat van tracks die je met een beetje goede wil – ai, daar gaan we al – in het verlengde van Interpol kan zien. Nummers als het venijnige en bij vlagen wat vreemde I’ll Sue You en het vurige en bijna jubelend aandoende No Mistakes bijvoorbeeld. In het verlengde, want Banks legt er een klanktapijt onder dat warmer en iets melodieuzer is dan zich doorgaans op de achtergrond in Interpol liedjes afspeelt en hij houdt er van om voor de hand liggende melodielijnen dusdanig op te schudden dat ze vermeden worden en soms zelfs een beetje schuren.

De ‘double whammy’ gevormd door opener The Base, met Banks bijna catatonische zang in de hoofdrol, en het opvolgende Over My Shoulder is een erg aangename intro van het album, waar je vaker op terug zal grijpen. Vooral Over My Shoulder is al heel vroeg een van de hoogtepunten van Banks, een album waarop keyboards en strijkers voor een groot deel van de inkleuring zorgen. Zo ook in dat nummer, maar her en der valt er een sleebel in, af en toe vallen de drums weg. Het blijft steeds weer spannend om naar te luisteren. Opvallend genoeg liggen de sterkste momenten van de plaat op de momenten dat Banks als zanger niet te horen is en het instrumentale de boventoon voert. Het instrumentale Lisbon bijvoorbeeld, dat bijna als soundtrack voor een niet bestaande film bestempeld kan worden. Een ander heel sterke track is Another Chance, een nummer waarop alle vocalen zijn gesampled uit een door een bevriende filmmaker gemaakte film Blackout. De gejaagde, onheilspellende en bijna paranoïde muziek die daar overheen wordt gelegd zorgt voor hartkloppingen tot diep in de keel.

Wat het album aan coherentie ontbeert, wordt goed gemaakt door de vele ideeën, leuke samples en spannende keuzes die worden gemaakt. Dat het niet overal even goed uitpakt, is dan de risico van het vak. Maar het betekent ook dat iedere luisteraar zelf waarschijnlijk zijn eigen hoogtepunten, dan wel skipmomentjes op Banks zal vinden. Dat maakt van Paul Banks’ eerste album onder eigen naam in ieder geval een heel interessante release, waar je graag vaker in wil duiken.

Paul Banks – Banks

  1. The Base
  2. Over My Shoulder
  3. Arise, Awake
  4. Young Again
  5. Lisbon
  6. I’ll Sue You
  7. Paid for That
  8. Another Chance
  9. No Mistakes
  10. Summertime Is Coming



  1. The Base
  2. Over My Shoulder
  3. Arise, Awake
  4. Young Again
  5. Lisbon
  6. I'll Sue You
  7. Paid For That
  8. Another Chance
  9. No Mistakes
  10. Summertime Is Coming