Heel rustig opent Love Migration. Een drumroffel. Een piano-aanslag. Een zachte trombone. En de piano geeft het ritme aan van Moonlight. De eerste noten van de stem van Noam klinken open, klinken vertrouwd. Deels Kate Bush, deels Tori Amos, deels Regina Spektor, zo komen de gedachten al snel op. Een krachtige vrouwenstem, piano. Tegelijk, de stem van Noam heeft een heel eigen karakter dat in deze productie duidelijk naar voren komt. Haar stem is kwetsbaarder centraal in de muziek; het theatrale dat de muziek van de andere dames soms in zich draagt, vinden we bij Noam maar zelden. Het is haar stem die, in zorgvuldige balans met de muziek hier ons als luisteraar boeit.

Urban Sketch is daar een tweede mooie voorbeeld van. Het gitaarmotiefje dat het nummer opent, geeft de wendingen aan die Noam met haar stem en het liedje in het algemeen gaan volgen. Subtiel, heel subtiel gaat Noam van de coupletten naar het refrein en daar geeft ze haar stem de ruimte. Zonder helemaal voluit te gaan. Het is alsof we de sierlijke schaatsbewegingen van Irene Wüst zien die weliswaar een kampioenschap rijdt, maar weet dat dit niet de Olympische Spelen zijn. Gedoseerd zet Noam haar krachten in. En de balans die dit nummer laat horen tussen de instrumentatie en haar stem, maken het alleen nog maar meer bijzonder.

If You Love Me doet nog het meest denken aan Regina Spektor en aan de Nederlandse Kat Ya. De toepassing van het ‘Lo-o-o-o-o-o-ve me’, het springerige in de zang dat Regina en Kat Ya eveneens zeer goed beheersen, plaatst Noam subtiel in het nummer. Het nummer leunt er niet op maar kent veel meer een eigen dynamiek, waar dit slechts een onderdeel van het landschap van het nummer is.

Met Waiting horen we een nummer waarin het pianospel van Noam en haar stem heel mooi met elkaar een duet aangaan. Subtiele inkleuring op de achtergrond van de cello en de drums en met ingetogen adem luisteren we. Noam laat haar stem hier helemaal schitteren. Prachtig. Boi (Come With Me) doet, met de Hebreeuwse zang, bijna mystiek aan. Hoewel het album niet gehaast klinkt, voelt het alsof Boi een natuurlijk rustpunt is op het album. Zorgvuldige balans tussen de begeleidingsinstrumenten en weer de warme stem van Noam.

Noam Vazana: Ze won al diverse prijzen met haar muziek, haar stem en de bijzondere combinatie van piano en trombone. Met haar debuut Daily Sketch waarop de nummers Personality en David’s Lament, oogstte ze veel lof en Radio 2 riep beide nummers in 2012 uit tot ‘Hit van de week’. Voor Love Migration, waar het thema het vinden van een gevoel van thuis is, waar ze als immigrante en geliefde haar eigen weg in vindt, ging ze een crowdfunding traject aan. En verkocht al ruim 800 exemplaren van de nieuwe geluidsdrager.

Openhartig, kwetsbaar klinkt Noam ook hier. Met haar begeleidingsband bestaande uit Susana Raya op gitaar, Felix Hildebrand op bas, Bartho Staalman op drums en Nitzan Lastar op cello, weet ze een meer dan sfeervolle tweede album te brengen met eigen karakter en vol nummers die je meenemen in haar beleving. Referenties zijn slechts referenties. Vergeet ze vooral en laat je meevoeren door Love Migration, een reis om niet te vergeten. Van voor tot achter genieten.