De mannen van Nickelback maken op wereldwijde schaal mee wat de heren Kane in Nederland gebeurt. Stadions uitverkopen, cd’s als warme broodjes over de toonbank…. Maar verguisd door een ieder die zichzelf het stempel ‘serieus muziekliefhebber’ heeft gegeven.

Dat laatste is gewoon een grote handicap. Ergens in de loop der jaren heeft de smaakpolitie van een aantal bands besloten dat ze ‘fout’ zijn en van dat stempel is vervolgens ook zo goed als niet meer af te komen. Nu is dat bij veel van die bands ook wel een logisch gevolg van enerzijds de muzikale diepgang (vergelijkbaar met een pierenbadje) van het werk en anderzijds de bloedserieuze manier waarop die nonsens gebracht wordt. Maar in het geval Nickelback is het tegelijkertijd nooit meer geweest dan ‘what you see is what you get’. Een viertal mannen die gewoon lol heeft in het van met massiefste hout de dikst mogelijke planken te zagen. Dus waarom zou je daar laatdunkend over doen?

Dat van dik hou planken zagen, hoor je ook op Here And Now, een album waarop de band gewoon bewijst dat ze hun kunstje tot in de kleinste puntjes onder de knie hebben. Soms wordt daarbij iets harder gas gegeven dan normaal en dat zijn tegelijk de momenten dat de groep boven zich uit stijgt en in potentie sceptici kan overtuigen. In potentie, want krijg hen maar eens zo ver een album van de Canadezen op te zetten. Neem nu opener This Means War, of het stevig doordenderende Midnight Queen bijvoorbeeld.  Wie naar die liedjes luistert kan niet anders dan concluderen dat ze ergens halverwege het geluid van Metallica in haar betere dagen en Foo Fighters of hun jongste album Wasting Light hangen. Ook kwalitatief. Helemaal niks mis met die ruige rockers dus, zelfs al komen ze uit de koker van Nickelback. Dat moet je als objectieve luisteraar best toe durven geven. Had de band deze lijn over het hele album door getrokken, had Here And Now gewoon een hele puike rockplaat geweest die we met droge ogen vier sterren hadden durven geven.

Maar ja, Chad Kroeger en zijn mannen vergalopperen zich in drakerige tracks als de niet door te komen ballad Lullaby, het infantiele Gotta Get Me Some en het her en der braakneigingen oproepende Trying Not To Love You, met daarin zinsneden als “But if there’s a pill to help me forget, God knows I haven’t found it yet”. Oef! Daar zakt je broek toch wel even vanaf, zelfs Nederlandse rockbands zouden zich voor zulke platte teksten schamen. Enfin, je begrijpt, Nickelback vliegt ronkend uit de startblokken maar weet gewoon het niveau niet vast te houden. Waardoor Here And Now absoluut fantastische momenten kent, die vervolgens weer dusdanig teniet gedaan worden dat de balans uiteindelijk niet heel positief uitpakt. Maar het geeft wel hoop dat de band misschien eens met een meedogenloos album zal komen dat vriend en vijand de mond snoert. Hier en nu gebeurt dat echter nog niet.

Nickelback – Here And Now

1. This Means War
2. Bottoms Up
3. When We Stand Together
4. Midnight Queen
5. Gotta Get Me Some
6. Lullaby
7. Kiss It Goodbye
8. Trying Not To Love You
9. Holding On To Heaven
10. Everything I Wanna Do
11. Don’t Ever Let It End