Nick Lowe
Quality Street
Bij het maken van deze cd legde Nick Lowe zichzelf één regel op: de klokjes van een arrenslee waren taboe. Los van elkaar komen slee en bellen wel voorbij – probeer het maar eens zónder als je kerstalbum wilt verkopen.
De Engelse poplegende verdeelt de songs in drie categorieën: tamelijk obscuur spul van anderen, repertoire dat iedereen ook achterstevoren kan/kon zingen, en tot slot zelfgeschreven materiaal. De – wat de eerste twee segmenten aangaat onvermijdelijk subjectieve – rubricering laat Lowe aan de recensent over. Het lijkt mij aannemelijk dat de huidige popliefhebber niet is opgevoed met Roger Millers Old Toy Trains uit 1967 of het door Boudleaux Bryant en country crooner Eddy Arnold in1954 gepende Christmas Can’t Be Far Away. De glam rockers van Wizzard hebben van 1973 tot en met vorig jaar liefst negen keer een (meestal bescheiden) Britse hit gescoord met I Wish It Could Be Christmas Everyday, dus misschien klinkt dit nummer luisteraars van nu wel vertrouwd in de oren. Hoewel de genoemde stukken druipen van de melige valsheid die inherent is aan door sneeuw opgewekte naastenliefde, promoveert Lowe ze tot ontspannen nostalgisch volksvermaak op het niveau van Bing Crosby. Wat zal hij zich in dit departement bovendien geamuseerd hebben tijdens het uitknobbelen van de arrangementen – ijselijk fout en akelig knap.
De sectie befaamde composities is beperkt tot Silent Night en Children, Go Where I Send Thee. Wie verwacht had dat de eeuwig hippe Lowe de draak zou steken met het eigenlijke kerstverhaal, komt van een koude kermis thuis. Anders dan bij de seculiere songs is de aankleding hier niet voorzien van een muzikale dubbele bodem. Stille Nacht intrigeert met swing in de traditie van The Big Easy en het scheutje rockabilly in de oude slavengospel Children, Go Where I Send Thee – onder anderen opgenomen door Peter, Paul and Mary, Nina Simone en Johnny Cash – accentueert slechts het van oudsher opzwepende karakter van het lied. Lowe zingt beide klassiekers sober en oprecht, net als het minder bekende Rise Up, Shepherd, ook een Afrikaans Amerikaanse spiritual uit de periode van de slavernij.
In zijn zelfgeschreven werk toont Lowe de tweeslachtigheid van “de” feestdagen. I Was Born In Bethlehem is een onopgesmukte versie van het kerstevangelie uit de mond van Jezus zelf, opvallend door het ontbreken van elk effectbejag bij de auteur. In Christmas At The Airport geeft de oude meester een hilarische schets van het gekkenhuis op het vliegveld rond deze tijd, als Wilders’ typen Henk en Ingrid in drommen naar de diverse Lanzarotes vertrekken. De briljante kakofonie van de song doet de beschouwer horen, zien en deftige eetlust vergaan. Effectiever dan welke boetepreek ook vat Lowe heel de idiotie van ons consumentisme samen in de slotregels: Don’t save me any turkey/I found a burger in a bin. Veruit de interessantste kerstplaat van dit jaar!
Tracklisting Quality Street:
- Children, Go Where I Send Thee
- Christmas Can’t Be Far Away
- Christmas At The Airport
- Old Toy Trains
- The North Pole Express
- Hooves On The Roof
- I Was Born in Bethlehem
- Just To Be With You (This Christmas)
- Rise Up, Shepherd
- Silent Night
- A Dollar Short Of Happy
- I Wish It Would Be Christmas Everyday