×

Recensie

Jazz

11 april 2020

Matthew Halsall

Colour Yes (vinyl)

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: Gondwana Records

Colour Yes (vinyl) Matthew Halsall Jazz 4 Matthew Halsall – Colour Yes (vinyl) Written in Music https://writteninmusic.com

In 2009 bracht de Britse trompettist Matthew Halsall zijn tweede album Colour Yes uit op zijn eigen Gondwana Records. In een nieuwe hoes gestoken, ontworpen door kunstenaar Ian Anderson van The Designers Republic, is het album nu eindelijk ook voor het eerst op vinyl, en zelfs dubbelvinyl, verschenen. Met in It’s What We Do en Ai als fijne bonus tracks.

Een jaar na debuut Sending My Love verraste Manchester trompettist Matthew Halsall met een gedeeltelijk nieuwe band en het sterke Colour Yes. In vergelijking met zijn debuut bestond de band naast Halsall op trompet nu uit Nat Birchall op sax, Adam Fairhill op piano en Gavin Barras nu vast op contrabas. Daarnaast was nieuwe drummer  Marek Dorcik aangetrokken naast Gaz Hughes en was Rachael Gladwin op harp te horen.

De sound dook op het tweede album van de ingetogen spiritual jazz van het eerste album wat vaker de souljazz in zonder spiritual identiteit te verliezen. Gelijk met de openingscompositie, tevens de titeltrack, is dat duidelijk te horen. Er zit wat meer swing in de band. Het daarop volgende Together is dan gelijk alle tracks van Sending My Love verzameld in één track. Ingetogen en bloedmooi en al helemaal in de opnieuw gemixte versie zoals ie nu op plaat staat. De grote klasse van Matthew Halsall in bloedvorm aangegeven.

Grote kracht van deze tweede plaat is de aanwezigheid van Gladwin die met haar prachtspel op harp de fluit van Chip Wickham van het eerste album bijna doet vergeten. Sowieso spelen de muzikanten met nog meer vertrouwen dan op de eersteling en is ook de groei van Halsall, zowel op trompet als in de spannende structuren van zijn composities, goed te horen. Zijn melodielijnen zijn weer ijzersterk en de op- en uitbouw van de composities prachtig in balans.

Hoe ontzettend fraai en rijk klinken ook I’ve Found Joy en Mudita. Al is op kant B het meesterlijke Me And You het definitieve bewijs dat Halsall een wel heel grote nieuwe Britse jazznaam aan het worden is. Wat een subtiliteit en klasse straalt er van deze compositie af en wat een geweldig spel. Machtig hoe Gladwin en Halsall met hun spel je hart binnenkomen om daar vervolgens nooit meer uit te geraken.

Ook het nu een hele plaatkant vullende, fraai verstilde I’ve Been Here Before is een meesterlijke compositie waar het grote talent van Halsall al duidelijk in doorklinkt.  Het was de fascinerende laatste track op het reguliere album. Op de laatste plaatkant zijn nu twee extra composities te vinden die van de originele opnamen afkomstig zijn. En ze zijn meer dan de moeite waard.

It’s What We Do is een heerlijk uptempo track waar Halsall later zo in begon te grossieren met deze keer Birchall in de ijzersterke hoofdrol en Halsall adembenemend overnemend. Ai is daarop volgend dan weer een fraai ingetogen stuk waarin de trompet de volle reeks aan emoties oproept.

Colour Yes op dubbelvinyl is zoals het eigenlijk altijd al had moeten klinken en zeker niet alleen volgens Matthew Halsall zelf. Jazz=vinyl en dat geldt al helemaal voor Colour Yes die voor de gelegenheid, net als debuut Sending My Love, door Halsall opnieuw gemixt nu directer en helderder klinkt dan op CD.

Net als debuut Sending My Love is Colour Yes op vinyl een formidabele uitgave. Eigenlijk een verplichte aanschaf.

Kant A:

  1. Colour Yes
  2. Together

Kant B:

  1. I've Found Joy
  2. Mudita
  3. Me and You

Kant A:

  1. I've Been Here Before

Kant B:

  1. It's What We Do
  2. Ai