De Britse toetsenist Matthew Bourne is even intrigerend als inspirerend. Even onnavolgbaar in zijn muzikale uitingen tegelijkertijd. This Is Not for You (prachtig uitdagende titel) is een thuis gemaakt album met Bourne achter zijn piano.

De afgelopen twintig jaar dook Bourne in zo ongeveer alles wat toetsen had (en nog meer instrumenten daarnaast) en wist daar steeds weer met opvallende albums uit te voorschijn te komen. Zowel op eigen kracht als in samenwerking met Alabaster dePlume, Keith Tippett, Nils Frahm, MINING en Nightports. Met die laatste maakte bracht hij eerder dit jaar nog het prachtige dulcitone 1804 uit.

Met This Is Not For You keert hij even volledig terug naar de piano en dan ook nog eens in zijn meest ingetogen vorm. De negen stukken die het album vormen hebben een klassieke insteek die met vrije jazzelementen wordt versterkt. Met de piano als basis en cello en dulcimer (beiden ook fascinerend goed door Bourne zelf bespeeld) volgroeien de stukken.

This Is Not For You is Bourne in fascinerend grootse vorm. De stukken op het album hebben een intimiteit en emotie die schroeiend binnenkomt. Geen wonder dat twee van de stukken een herinnering zijn aan overleden muzikale vrienden Keith Tippett en Bill Kinghorn en twee een ode zijn aan vrienden die hij zeer bewondert, Tommi Gronlund en Brain Irvine.

Dat Bourne een fascinerende goede pianist is bewijst hij op This Is Not For You wederom optimaal. Zijn spel is vol souplesse en diepte en even karig als intens. Een weergaloze aanslag gecombineerd met een avontuurlijkheid die altijd tot spannende muziek leidt. En ook in de ingetogen stukken die dit nieuwe album kent weet hij dwarsheid tot volle emoties om te leiden.

Met het titelstuk en het daarop volgende Désinance IV.1 (for Tommi Grönlund) kent het album al een prachtige start en met de cello’s naast zijn pianospel in To Francesca krijgt het album vervolgens vleugels. Met stukken als The Mirror And Its Fragments, Only When It Is (In Memoriam Bill Kinghorn), Eclipsis en Dissemble (for Brian Irvine) blijft de spanning en emotie vervolgens moeiteloos in tact.

En de momenten waarop hij de atmosfeer zoekt en de piano even laat, zoals in het waanzinnig mooie Précipe/Précis zijn al net zo briljant. Al kan niets op tegen albumafsluiter Dedicated To You. Because You Were Listening, zijn ode aan Britse jazzlegende, pianist, Keith Tippett. Avontuurlijk, intens en hartveroverend mooi.

Voor diegenen die Bourne live aan het werk hebben gezien en weten hoe intens hij de vleugels en piano’s benadert, is This Is Not For You wederom zo’n album dat een betoverende werking op je heeft. Solo-pianoalbums krijgen in de handen van Bourne iets volledigs op zichzelf staands, onmogelijk met iets anders te vergelijken.

This Is Not For You is even intrigerend als ontroerend en wederom een meesterlijke muzikale exercitie van één van de zichzelf meest uitdagende muzikanten van deze tijd.