Mark Lockheart is een saxofonist met vele muzikale kleuren. Als mede-drijvende kracht achter legendarische en muzikaal revolutionaire Britse bands als Loose Tubes en Polar Bear, maakte hij al net zoveel indruk in Malija, het verassingstrio met topbassist Jasper Høiby en pianist Liam Noble, componeerde hij een grootse compositie voor orkest  en speelde hij studiosessies met Radiohead. Lockheart zoekt immer de diepte. Zijn nieuwe album Dreamers is daar geen uitzondering op.

Zoals het vernieuwers vergaat wil iedereen met Lockheart spelen en hij had dus maar te bellen om Tom Herbert, zo’n andere Britse jazzlegende (bekend van onder meer Acoustic Ladyland), op bas te krijgen, de geweldige Dave Smith op drums en de super getalenteerde Elliot Galvin op toetsen. Een waar Brits droomkwartet, door verschillende generaties heen, waarvan je op voorhand al weet dat er vuurwerk gaat komen.

Lockheart schreef voor Dreamers composities  die naadloos op de leest van deze muzikanten geschreven zijn. Herbert en Smith klinken net zo onvoorspelbaar als strak, Galvin pakt alle ruimte om met een bataljon aan elektronische instrumenten zijn meest diverse spel tot nu toe te laten weerklinken. Muzikanten waarmee Lockheart zijn beste spel kan laten horen.

Galvin, natuurlijk vooral bekend van het jazzkwartet Dinosaur, krijgt binnen de composities van Lockheart alle ruimte om los en loos te gaan. Hij is het die de sfeer van de composities bepaalt en Lockheart frontaal lanceert om zijn ijzersterke en emotionele spel in volle glorie over de composities heen te lagen. Zij tweeën bepalen de klankkleur van Dreamers. Herbert en Smith leggen met avontuurlijk spel de fascinerende onderlaag in elke compositie aan en voeren af en toe even flink op.

Twaalf composities vol verschillende muzikale uitgangspunten en klankkleuren die een glanzend geheel vormen en je vanaf het begin tot de laatste tonen ademloos laten genieten. Composities ook met steeds weer fijne verrassingen en wendingen waarbij de muzikanten in volle chemie er steeds weer het volle potentieel uit weten te halen.

Van vervreemdende stukken als The King Of The World en Dream Weaver tot lekker stevige groovy stukken als Gangster Rat en het magische Fluorescences en het wel heel fraai ingetogen Sixteen overtuigt Dreamers optimaal. Dreamers is een overweldigend goed album waarop Lockheart de jazz weer even flink opschut. Met Herbert, Smith en vooral Galvin weet hij met heerlijk avontuurlijke composities met veel vrijheid en een fascinerende bandgeest nieuwe hoogten te bereiken.