Makaya McCraven is meer dan jazzdrummer en producer, vooral een ware kunstenaar met muziek. Zelf noemt hij zich het liefst ‘beatscientist’ maar die term is, ben ik bang, gewoonweg niet genoeg. Voor Deciphering The Message herinterpreteerde hij oude Blue Note tracks op een manier waarop ze volledig van deze tijd klinken maar toch die tijdloze sfeer van toen hebben.

McCraven staat erom bekend om op zijn eigen albums, zoals In The Moment (2016) en Universal Beings (2018), al vaak spontane jamsessies achter de mengtafel tot ware tracks om te bouwen. De beste stukken uit de jams op te pakken en deze zo binnen ritmestructuren te versleutelen dat deze echte, organische composities vormen. Een buitengewoon kunststuk, elke keer weer.

Vorig jaar flikte hij een soortgelijk kunstje met het legendarische album I’m New Here van Gil Scott-Heron, dat hij tot een volledig nieuw klinkend album, met de titel We’re New Again, bewerkte. Nu een jaar verder verschijnt dan Deciphering The Message, zijn ode aan Blue Note en helden als Art Blakey, Horace Silver, Dexter Gordon en Hank Mobley.

McCraven vroeg bevriende muzikanten Jeff Parker (gitaar), Joel Ross (vibrafoon), Marquis Hill (trompet), De’saun Jones (fluit), Matt Gold (gitaar) en Greg Ward (ast sax) en Junius Paul (bas) om hem te helpen oude tracks aan te vullen en opnieuw te ontdekken.

De nieuwe plaat opent met de woorden die Pee Wee Marquette sprak toen hij op Live at Birdland vol.1. Art Blakey & The Messengers aankondigde. Ondertussen hoor je McCraven en zijn muzikanten  al druk in de weer om vervolgens hun klanken met die van de originele muzikanten te horen vervloeien. Een boeiende tegelijk intrigerende ervaring.

Het geeft een wat vervreemd gevoel voor diegenen die het origineel kennen maar is op hetzelfde moment ook verfrissend. En zo pakt McCraven eigenlijk alle stukken op het album steeds weer aan. Steeds weer met nieuw elan over de fantastische tracks van toen.

Zo bewerkte hij tracks als Jack Wilsons Frank’s Tune ( De’Jeffs’Tune) en Sunset (Son Set) van Kenny Dorham zoals alleen hij dat kan. Je hoort de originele muzikanten met extra inbreng van muzikanten van nu. En met ritmes die, op basis van wat er al was, meer naar deze tijd opgetrokken zijn. Soms met kleine veranderingen in de titel (When Your Lover Has Gone ipv When You’ve Left Your Lover of A Slice Of The Tap ipv Slice Off The Top) of zelfs dat gewoonweg helemaal niet.

McCraven heeft een geweldige klus met veel muzikale liefde geklaard. Luister naar de geweldige uitvoering van Kenny Burrells Autumn in New York (Spring in Chicago) of  Ecaroh (Revlis) van Horace Silver en je wordt door de nieuwe uitvoeringen opnieuw vervoerd.

Voor de verstokte jazzluisteraars zal Deciphering The Message in eerste instantie wat veel te behappen zijn ben ik bang. En je groeit er in mee en vindt ‘em heerlijk of je blijft gewoonweg de oude platen draaien. Voor jazzinstappers zijn deze bewerkingen een weldaad en, zonder twijfel, een fijne bron om de originelen vanuit te gaan beluisteren. Zeker ook de reden voor McCraven om dit project op te pakken.

Deciphering The Messages, qua titel al duidelijk genoeg, is wederom een zeer geslaagd project waar de liefde voor coole jazz in alles doorsijpelt.