Och ja, Lenny Kravitz. Je kan toch niet helpen dat je een beetje moet lachen om de man, zoals ‘ie nu zijn carrière voortsleept als ware hij een karikatuur van zichzelf. Maar tegelijk ook een beetje medelijden hebben. Dan kan zijn laatste album nog zo sterk zijn, de mensen die naar zijn concerten komen hebben een broertje dood aan dat fijne nieuwe werk. Die willen hits. Die willen Kravitz in zijn net iets te strakke spijkerbroek zijn kontje zien draaien. Ze willen nóg meer hits. Ze willen Lenny met zijn rug tegen gitarist Craig Ross aan zien bungelen en vervolgens weer meer hits. Ze weten nog hoe vrolijk en jong ze ooit waren en als neohippies met bloemetjes in hun haar meezongen met Lenny, uitmondend in een 20 minuten (of langer) durende versie van Let Love Rule. Dat willen ze nu weer! Nog steeds! Want ‘dat hoort er nu eenmaal bij’.

Arme Lenny. Zijn oeuvre is als een dwangbuis waar hij zichzelf maar niet uit weet te worstelen,omdat het gros van zijn fans mensen zijn die liefst terug kijken en niet vooruit. Je zal zien dat het over pakweg een week of twee op Bospop en zelfs tijdens zijn nachtshow op North Sea Jazz net zo zal gaan. Dus hijst hij zijn inmiddels bijna 50-jarige lijf maar weer in die steeds strakker zittende jeans en gaat hij weer. Tijdens die shows zal het gros van de hits die de bezoekers moeten en zullen horen afkomstig zijn van het album Mama Said uit 1991. Een album waarvan de ‘20th Anniversary Edition’ zo lang op zich liet wachten dat het inmiddels een 21st Anniversary Edition is geworden. Maar ook een album waarmee Kravitz zichzelf ruim twee decennia geleden bewees als enorm talent. Niet in het minst omdat vrijwel elke track gewoon raak was. En nog steeds is. Inmiddels zijn vrijwel alle nummers van dit album, waarvan er doodleuk zeven op single werden uitgebracht, klassiekers in het oeuvre van de zanger.

Een verdiende reissue dus van het album, waarvan de 14 originele tracks een lekkere frisse opknapbeurt hebben gekregen. Drums iets voller, baslijntjes her en der iets prominenter. Maar niets dat het originele gevoel van Mama Said – zoals iedereen dat kent – aantast. En eerlijk is eerlijk, Kravitz was in 1991 op zijn creatieve piek, dit is nog steeds een ijzersterk album. Het album is aangevuld met 21 zeldzame nummers uit de Kravitz-archieven. Hiervan zijn er 15 nooit eerder officieel verschenen. En als je er naar luistert dan snap je dat ook eigenlijk wel. Nooit uitgebrachte nummers als Riding On The Wings Of My Lord en Framed, Lying, Crying staan in demoversie op de tweede schijf, net als demowerk van bekende nummers. Maar de kwaliteit daarvan is – zeker ten opzichte van de remaster van de Mama Said tracks – is echt beneden peil. Onder die nooit uitgebrachte nummers ook een vijftal tracks die in Rotterdam zijn opgenomen. Ooit waren die bedoeld voor een Live EP, met dolenthousiast Nederlands publiek op de achtergrond. Maar hoe enthousiast die gillende kaaskoppen ook zijn, het optreden is een beetje aan de flauwe kant. Mist pit. Dat geldt ook voor de livenummers uit Japan die aan de set zijn toegevoegd en die we al kenden als b-kantjes van singles. Het maakt van deze re-release een goed gevuld pakketje voor de liefhebbers en een prima jubileumeditie, maar de massa zal desalniettemin waarschijnlijk toch weer vooral teruggrijpen op het album dat ze al van begin tot eind uit hun hoofd kennen. De rest zal slechts een of twee keer met een half oor beluisterd worden. Arme Lenny. Je ziet ‘m zitten met dit pakketje cd’s op schoot. Zichzelf diep zuchtend realiseren dat het waarschijnlijk gewoon nooit meer beter zal worden dan begin jaren ’90 en dat hij de piek alweer kwijt was op het moment dat hij met het materiaal op tournee ging. Schrale troost zal zijn dat hij wel kan stellen dat toen hij piekte, zijn werk ook echt behoorlijk briljant was.

Lenny Kravitz: Mama Said (21st Anniversary Deluxe Edition)

DISC 1

1. Fields of Joy
2. Always on the Run
3. Stand by My Woman
4. It Ain’t Over ‘Till It’s Over
5. More Than Anything in This World
6. What Goes Around Comes Around
7. The Difference Is Why
8. Stop Draggin’ Around
9. Flowers For Zoe
10. Fields of Joy (Reprise)
11. All I Ever Wanted
12. When the Morning Turns to Night
13. What The …. Are We Saying?
14. Butterfly
15. Light Skin Girl From London
16. I’ll Be Around
17. Always On The Run (Instrumental)
18. It Ain’t Over Til It’s Over (12” Remix Instrumental)*
19. It Ain’t Over Til It’s Over (12″ Extended/Dub version)*

DISC 2

1. Riding On The Wings Of My Lord (Rough Demo)*
2. It Ain’t Over Til It’s Over (Home Demo)*
3. What The …. Are We Saying (Home Demo) *
4. The Difference Is Why (Home Demo)*
5. Riding On The Wings Of My Lord (Funky Vocal)*
6. Riding On The Wings Of My Lord (Instrumental)*
7. Framed, Lying, Crying (Instrumental Segue)*
8. Stand By My Woman (Instrumental)*
9. Stop Draggin’ Around (Live in Rotterdam)*
10. Always On The Run (Live in Rotterdam)*
11. Fields Of Joy (Live in Rotterdam)*
12. Stand By My Woman (Live in Rotterdam)*
13. More Than Anything In This World (Live in Rotterdam)*
14. Always On The Run (live in Japan)
15. Stop Draggin’ Around (live in Japan)
16. What The .… Are We Saying? (live in Japan)

* = Previously unreleased