×

Recensie

Alternative

27 februari 2023

Knupperpouf

El Pueblo

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Eigen Beheer

El Pueblo Knupperpouf Alternative 4 Knupperpouf – El Pueblo Written in Music https://writteninmusic.com

U2 zingt over naamloze straten die enkel een nummer hebben. Tijdens de pandemie promoten steden zichzelf met een smartphone route, waarbij imponerende plaatsen aan een verhaallijn gekoppeld worden. Nicolette Lie gaat met haar El Pueblo project nog een stapje verder. Ze geeft niet alleen straten een naam, maar ook een ziel, een geweten, en een nostalgische indruk mee. In een negental instrumentale muziekschetsen leidt ze je als gids door Amsterdam, soms aan de hand, soms ook met die creatieve vrijheid om zelf een beeld te creëren. Soms melancholisch tragisch ontroerend, soms juist amicaal uitnodigend. Een liefdesbrief zonder woorden, een ode aan Amsterdam. El Pueblo, het dorp in de stad. Ondanks haar veelzijdige drummersachtergrond staat de piano hierbij prominent op de voorgrond opgesteld.

De Marnixstraat als inspiratiebron voor verschillende binnenlandse politieseries. De centrale ligging van bureau Raampoort, geëerd door de melancholische Toots Thielemans mondharmonica treurklanken in de Baantjer afleveringen. In de zusterrol voegt Knupperpouf een nieuwe nachtelijke bladzijde aan dit hoofdstuk toe. Een open einde, het boek sluit nooit wijselijk de mond, en geeft nooit alle nostalgische waardes vrij. De straat is altijd in beweging, altijd alert, en altijd al een theatrale tragisch broeinest. De cello van Sanne Bijker ondersteunt gemeend begripvol het klassieke pianospel van Nicolette Lie, sober, troostend in alle eenvoud.

De kapitalistische Lindengracht, aan de rand van de Jordaanse volksbuurt, waar eeuwenoude neerbuigende hoge Rijksmonumenten een elegant toekijkend oogje in het zeil houden. Het geweten van de marktkooplieden, de handel boven en onder de toonbank. Betrouwbaar, onbetrouwbaar, vertrouwd. Een tikkeltje naïef bewandelen reine blanco pianotoetsen lichtvoetig springerig de straten. Het IJ verbindt de muzikale uitlopen aan elkaar, de kloppende hoofdader met de zijstromingen. Soms verrijkt door energie, soms juist zuurstofarm afstotend. Het overstromend afvalputje van de hoofdstad, maar ook een van de belangrijkste welvaart toegangswegen. Donker, traag slopend met ook hierin weer die deprimerende beantwoording van Sanne Bijker, die de confrontatie met het pianospel van Nicolette Lie niet uit de weg gaat.

Een ander instrument, een andere gastspeler. Nicolette Lie versterkt haar punkgitaar en geeft trompettist Theo van Kampen vrij spel. De Dam is dromerig, bijna jazzy, en ademt vooral die identieke oudheid uit. Eventjes aan het indierock verleden proeven, eventjes een ander soort van spanning. De Dam, het bruisende multiculturele hart met al zijn vertakkingen, waarin alles samenkomt. De coöperatieve echtverbintenis tussen natuurlijk groen en kindvriendelijke speelruimtes rond de burgerlijke Cremerplein dramatiek is er op gericht om de stedelijke verloedering te bestrijden. De pianotoetsen vormen een herhalend krachtig beschermend schild en houden de buitenwereld ver van het intense volkse gebeuren vandaan.

Het welvarende opportunistische Noord verleden staat nog steeds op de rand van de wederopbouw. Dromerige goedbedoelde toekomstperspectief klanken gummen de grijsheid weg en vervangen deze door nieuwe kleuren. Kinkerstraat 17 is de eenzaamheid van het alleen thuiskomen, kil, koud, de deprimerende eeuwigdurende bivakkerende wintermaanden. Vanuit het niets iets moois opbouwen. Het geïmproviseerde spontane Linnnaeusstraat werkt zonder planning, zonder uitgewerkte structuren, puur vanuit bezieling. Nicolette Lie parkeert haar leven een tijdlang in De Wittenkade, aarzelende hiaten vullen de warme zekerheden in, en geven het een beeldende postpunk lading mee. Het filmische El Pueblo is meer dan een nachtelijke wandeling langs de schaars verlichte Amsterdamse grachten. Het zijn dertig jaren aan gemak en ongemak, aangeleerde wijsheden en geëtaleerde liefde voor de hoofdstad. In alle haast onthaasten. Een fraai tijdloos monument.



  1. Marnixstraat
  2. Lindengracht
  3. Het IJ
  4. De Dam
  5. Cremerplein
  6. Noord
  7. Kinkerstraat 17
  8. Linnnaeusstraat
  9. De Wittenkade