×

Recensie

Alternative

10 augustus 2022

Knupperpouf

Our World

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Eigen Beheer

Our World Knupperpouf Alternative 3.5 Knupperpouf – Our World Written in Music https://writteninmusic.com

And now the future has turned to past
and things have changed a lot
and our world’s not always right

De hoogtijdagen van de rammelende vaderlandse indiegitaarrock liggen alweer zo’n vijfentwintig jaar achter ons. Getriggerd door het veelal Amerikaanse geluid sluiten jonge muzikale helden zich in oefenruimtes op om hun muziek in jeugdhonken aan de man te brengen en vervolgens het clubcircuit onveilig te maken. Waarom? Omdat die behoefte er is. De Verenigde Staten zijn niet langer onbereikbaar en met de opkomst van labels als Excelsior en Brinkman zijn er genoeg veelbelovende toekomstmogelijkheden om een platencontract af te sluiten.

Julia P. Hersheimer maakt een droomstart bij Brinkman. Drummer Jeroen Kleijn richt zich rond de releasedatum van Crazy Scenes with Julia P. Hersheimer al op andere doelstellingen, waardoor zijn vrijgekomen plek door Nicolette Lie ingevuld wordt. Julia P. Hersheimer (Marloes Vermeulen) gaat alleen verder, maar het contact met Nicolette Lie blijft hecht, en ze zingt ook op het merendeel van de Knupperpouf tracks mee. Knupperpouf, het soloproject van Nicolette Lie die zich hierop niet tot alleen het drummen beperkt, maar ook de gitaar, bas en keyboardpartijen inspeelt. Er volgen vier EP’s met schattige Nederlandstalige luisterliedjes, vooral het in 2011 uitgebrachte a tale of 4 cities is een aanrader, waarna ze met het dit jaar verschenen Our World de overstap naar het Engelse taalgebied maakt.

Je kan er niet omheen, het speels rommelige Our World voelt toch een beetje als een Julia P. Hersheimer plaat aan. Ook hier die verbale aanwezigheid van Marloes Vermeulen en diezelfde kleingehouden singer-songwriter gevoeligheid in sprankelende gitaarliedjes. De Geese Flew sixties psychedelica is een prachtig eerbetoon, geschreven over de herinneringen aan haar overleden moeder. Het blijft een tekortkoming, dat Nicolette Lie hier niet zelf de leadzang invult. De warmte en herkenbaarheid van het thuiskomen, verscheurd door de ijzige leegte, het zijn haar eigen dierbare bezittingen. De met duistere uitspattingen opgesierde The Code elektro synthpop haalt dan wel de inspiratie uit de bloederige Dexter serie, maar haakt op datzelfde verdriet, datzelfde gemis en datzelfde gevoel van heimwee in.

Met het swingende, No Vocabulary maakt ze in de jaren zeventig helemaal de blits, maar voelt nu net zou oubollig als deze gedateerde uitdrukking aan. Het geeft niet, het past in die nostalgische sfeer, een vette knipoog naar het verleden. Netjes vermeld ze bij A Place Of Your Own dat ze de bezieling bij The Smiths vandaan haald. De melancholische Morrissey tragiek druipt er zo strak doorheen, dat deze informatie eigenlijk overbodig is.

Angst voor het onwetende, het adembenemende fraaie Doppler valt als een zure pianoregenbui depressie uit de grijze luchtlagen omlaag. Ondanks dat Nicolette Lie hier zelf de zangpartijen verzorgt, voelt het niet onwennig aan. Ze heeft een bepaalde zachte zwaarmoedige grimmigheid die mij zeer aanspreekt. Ook het futuristische ritmische Our World titelstuk en het afsluitende Rudolf the Wolf worden door haar gezongen. Rudolf the Wolf, het rechtse populisme. Narcisme en zelfverheerlijking in het beminnende spiegelbeeld van een egocentrische politicus, sneaky, slijmerig en glad.

Nicolette Lie mist dan wel dat geroutineerde van Marloes Vermeulen, waardoor de vocalen soms wat onzeker zwalken, het geeft wel een persoonlijke twist aan het geheel. Nu maar eens een volledige plaat, Knupperpouf is er klaar voor. Our World deelt het gemeenschappelijke gevoel. Het is onze wereld, met ons gedeelde verdriet, ons gedeelde geluk en onze hang naar een eerlijke indiepop album. Our World voldoet aan al deze gestelde eisen.



  1. Geese Flew
  2. The Code
  3. Doppler
  4. No Vocabulary
  5. Our World
  6. A Place of Your Own
  7. Rudolf the Wolf