×

Recensie

Jazz

11 januari 2018

Julian Lage

Modern Lore

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Mack Avenue

Modern Lore Julian Lage Jazz 4 Julian Lage – Modern Lore Written in Music https://writteninmusic.com

Julian Lage is een wonderkind. Begon al op vijfjarige leeftijd gitaar te spelen en te performen. Op jonge leeftijd speelde hij al samen met de grootsten in de muziekwereld, zoals onder meer Carlos Santana, Pat Metheny, Toots Thielemans en pianist Fred Hersch – om er maar een paar aan te geven. Naderhand besluit hij over te gaan tot een duobezetting met respectievelijk gitarist Chris Eldridge en gitarist Nels Cline (Wilco).

Die uitgepuurde bezetting ligt hem erg goed, maar in 2016 besluit hij het alsnog over een andere boeg te gooien. Samen met de vierenvijftigjarige bassist Scott Colley en de eenenvijftigjarige drummer Kenny Wollesen, beiden ruimschoots ervaren rotten in het vak, maakte hij het wondermooie en door ons reeds zeer geprezen Arclight. Het is diezelfde bezetting die ook op Modern Lore te horen is. Colley en Wollesen zijn vanzelfsprekend muzikanten die hun kunnen al meermaals bewezen hebben, zowel solo als ten dienste van verscheidene opdrachtgevers. En met de slechts negentwintigjarige Lage aan het roer levert het trio een ontzettend mooi gitaarjazzalbum af.

Zoals de hoes al aangeeft is Modern Lore een bruisend, veelkleurig en levendig album met straf gitaarwerk dat ingebed is in het heerlijk samenspel van Colley, Wollesen en Lage. Mee dankzij de inzet van producer Jesse Harris (die her en der ook gastbijdragen levert op gitaar, casio en maracas) krijg je hier een opvallend warme registratie met kwieke passages. Hoor bijvoorbeeld de frisse levendigheid van het in blues gedrenkte The Ramble, waarmee het trio lijkt te communiceren: we kunnen best een potje jammen als we er echt zin in hebben.

Ook verderop valt met composities als Atlantic Limited al snel op dat er hier op torenhoog niveau gemusiceerd wordt, zonder echt de frisheid en speelsheid te verliezen. Dit zijn echt drie topmuzikanten die zichzelf helemaal carte blanche gunden, hetgeen best spectaculaire resultaten oplevert. Neem bijvoorbeeld het zacht ruisende, grofkorrelige en beeldend mooie General Thunder, dat een klein beetje richting Neil Young en zijn Crazy Horse knikt. Knap gitaarwerk uiteraard, maar je hoort vooral hoe Lage hier vooral zijn compagnons doet schitteren. Een hoogtepunt.

Elders hoor je net iets funkier gitaarwerk (Roger The Dodger bijvoorbeeld), al zou je kunnen opmerken dat er soms een trigger ontbreekt om de aandacht te blijven behouden. Lage tracht met zijn spannend gitaarwerk de luisteraar bij de les te houden, wat niet altijd even goed lukt (bijvoorbeeld het net iets meer uitgesproken luie en lome Whatever You Say, Henry dat je als luisteraar eerder zachtjes doet indommelen dan de oren te spitsen). Wél lukt dat tijdens de iets intiemere passages als Wordsmith waarin Lage met Beatlesachtige melodieën dolt of tijdens de zijdezachte poëzie van Revelry. Samen met zijn medemuzikanten tracht hij zijn composities kort en strak te houden, waardoor een mooi evenwichtig geheel ontstaat. Onze favorieten: de manier waarop hij speels freewheelt in Splender Riot, de straffe, friemelende gitaarshuffles tijdens Look Book en Earth Science en het onaards klinkende Pantheon waarmee het album besluit.

Modern Lore is wederom een schone etalage van het gitaartalent van Lage, die vaak meesterlijk en soms virtuoos uit de hoek komt. Fris en fraai album van een meestergitarist die zijn sporen al meer dan verdiend heeft.



  1. The Ramble
  2. Atlantic Limited
  3. General Thunder
  4. Roger the Dodger
  5. Wordsmith
  6. Splendor Riot
  7. Revelry
  8. Look Book
  9. Whatever You Say, Henry
  10. Earth Science
  11. Pantheon