Op papier lijkt het een vreemde combinatie, Dean Spunt en John Wiese samen. Eerstgenoemde is voor veel luisteraars de ‘bekende’ van de twee, want de fan van alternatieve muziek zal al snel van rock duo No Age gehoord hebben, waar hij drumt. Dan John Wiese, de doorgewinterde niche liefhebber van noise- en improvisatie ziet de oprichter van het Helicopter label overal en nergens opduiken: samenwerkingen met onder andere noise Japanner Merzbow, Drew Daniel (Matmos) en Aaron Dilloway (Wolf Eyes) staan op zijn CV. Maar het bekendst zijn misschien wel de chaotische collages die hij maakt met noise act Sissy Spacek. Minder bekend is dat ook Dean Spunt zijn ‘obscure’ platenlabeltje heeft genaamd Radical Documents. Daar bracht hij het lastig te doorgronden debuutalbum EE Head uit dat tjokvol staat met improv drums, microfoon feedback, samples en noise. Kijk, nu wordt de muzikale afstand tussen de twee muzikanten al een stuk kleiner hè? Als je dan ook nog weet dat de twee al sinds 1999 vrienden zijn,  over en weer op elkaars albums hebben gespeeld en samen shows hebben gedaan is de cirkel eindelijk helemaal rond. Poeh poeh!

Deze samenwerking heet Echoing Shell en tot zover weten we: Wiese is voornamelijk verantwoordelijk voor de samples, verknipte collages (onder andere afkomstig van oude hardcore punk tracks) en noise structuren en Spunt neemt het percussie element voor zijn rekening. Maar als we het dan echt moeten hebben over een duidelijke rolverdeling van wie doet er nou precies wat? Dat wordt een beetje vaag.

Opener Fruit From Color Vape begint nog duidelijk, met rommelig geïmproviseerde drums.Meteen erachteraan horen we feedback, drones en harsh noise, maar dan wel zo gestructureerd alsof het lijkt alsof iemand steeds van zender verwisselt op de FM radio. Kortom, heel fragmentarisch en chaotisch dus.  Toch zijn er wel structuren in terug te horen, aangezien er steeds stukjes drums en noise terugkomen en er zo toch een soort herkenbaarheid begint te ontstaan.  Soms spookachtig, dan weer energiek, dan weer luchtig in al zijn abruptheid, maar die thematische lijn valt voor de geduldige luisteraar steeds beter te ontdekken.

Tweede track en tevens afsluiter Black Fruit heeft duidelijk een grotere rol voor de noise en vaker wordt een meer eenvormige muur van lawaai opgetrokken.  De drums vallen slechts sporadisch en op de meeste onverwachte momenten in. Tussendoor horen we een basgitaar, vogeltjes een koekoeksklok, Spunt die zijn stokken een aantal keer op de grond laat vallen en een deurbel. Of wacht, is dat echt onze deurbel? Ik weet het niet meer. Oh nee, daar is dat vogeltje weer. Toch voelt deze track met de grotere focus op noise en lawaaimuurtjes een stuk rechtlijniger en ligt daarom lekkerder in het gehoor. De frequentie van terugkerende elementen is ook wat groter, dus het element van ‘vertrouwdheid’ is veel meer aanwezig. Duidelijk ook de meer explosieve track van de twee, lekker distorted en agressief.

Een chaotisch, rommelig en verknipt album is Echoing Shell geworden.  Het haast hoorspel-achtige karakter zorgt dat er in ieder geval genoeg te ontdekken valt. Maar heb geduld en zorg dat je zit hebt in een beetje herrie. Als er al een beginnende hoofdpijn zit aan te komen kun je beter weg blijven.  Al is ook voor te stellen dat de echte harsh- en wall noise junkie dit juist te rommelig vind en te weinig monotoon lawaaiig. Moeilijk aan te raden dus deze release, maar erg tof om zo af en toe eens op te zetten voor een portie goed gecomponeerde rommeligheid en chaos.