Jerry Lee Lewis – Live From Austin,
Live from Austin, TX

Jerry Lee Lewis doet denken aan Julius Caesar in Asterix: de interesse van beide heren beperkt zich tot één onderwerp – waar de Caesar van Uderzo en Goscinny zichzelf in zijn verhandelingen voortdurend als “hij” presenteert, daar past Lewis de tekst van ieder liedje zo aan dat je vrijwel om de andere zin “Jerry Lee” of “The Killer” te horen krijgt. ’s Mans bijna (?) autistische narcisme gaat zover, dat hij zichzelf ook in de inleiding op You Win Again nog aan de hoofdrol weet te helpen: “Hank Williams wrote it, Hank Williams sang it, and Jerry Lee Lewis had a gold record with it”.
Toch is het te kort door de bocht om het concert hiermee af te serveren. De band toont zich een perfect geoliede machine, en de acrobatische souplesse van de baas op de piano blijft een lekker kunstje. Wie niet toegeeft aan de voor de hand liggende ergernis over Lewis’ permanente verliefdheid op Lewis, krijgt een vaardige entertainer te horen, al is het de vraag of hij in het publiek meer ziet dan een applausmachine. De show is uitstekend te pruimen als automuziek, meer moet je van deze legende niet vragen.