De uit New York afkomstige honky-tonk pianist Hans Chew timmerde jarenlang aan de weg met bands als D. Charles Speer & The Helix, Jack Rose en Oakly Hall. In 2010 bracht hij zijn solo debuut Tennessee & Other Stories uit in Amerika. Twee jaar later maakt ook de Benelux kennis met Chew’s debuut. Enerzijds als introductie en anderzijds als opmaat voor zijn tweede album (met band) dat eind 2012/begin 2013 uitkomt.

Hans Chew komt oorspronkelijk uit Chattanooga, Tennessee. Het is dan ook niet zo gek dat de eerste drie nummers van het album, tevens vernoemd naar zijn geboortestreek, een drieluik vormen over Tennessee. Het eerste deel is een echte country klassieker, op het tweede nummer klinkt Chew echter als John Fogerty en op deel drie heeft hij de valsheid van Bob Dylan. Deze eerste songs geven meteen de veelzijdigheid van de 37-jarige zanger en pianist weer. Overigens houdt het rijtje van invloeden niet op bij Fogerty en Dylan, ook artiesten als Lou Reed (vooral op het nummer Magnet Moon), Willie Nelson, Little Feet en Dr. John komen voorbij. Ook heeft Chew soms de uithalen van wijlen Layne Staley, van grungeband Alice in Chains op nummers als Long Time Man en Only Son. Magnet Moon, waarbij Chew klinkt als Reed, heeft eveneens wat weg van I Thought van Bryan Ferry en op het eind zelfs van de sound van singer-songwriter en multi-instrumentalist Jona Lewie.

Hans Chew is een muzikale duizendpoot met ontzettend veel muziekstijlen en sounds. Je kunt hem niet in een hokje plaatsen. Hij maakt een mix tussen country, blues, folk, boogie en zelfs een vleugje rock. Bovendien heeft hij bijna de hele plaat zelf ingespeeld. Hij nam de piano, orgel, akoestische en elektrische gitaar, drums en percussie voor zijn rekening. Af en toe kreeg hij hulp van bassist Jason Meagher en andere gastmuzikanten op saxofoon, pedal steel, banjo en soms elektrische gitaar. De boventoon wordt uiteraard gevoerd door Chew’s aanstekelijke boogiewoogie piano, hij is werkelijk een meester op dit instrument!

De New Yorker mag trots zijn op zijn debuut Tennessee & Other Stories. Het is een swingende en karaktervolle plaat waarbij Hans laat zien dat hij van alle markten thuis is. Het verveelt geen moment, de diversiteit is enorm. Hij is pas 37 jaar oud, maar als je dit album opzet denk je dat je te maken hebt met iemand die al heel wat meer levenservaring heeft. Het smaakt naar meer!