×

Recensie

Roots

05 juni 2013

The Hillbilly Moon Explosion

Damn Right Honey!

Geschreven door: Ella-Milou Quist

Uitgebracht door: Jungle

Damn Right Honey! The Hillbilly Moon Explosion Roots 4 The Hillbilly Moon Explosion – Damn Right Honey! Written in Music https://writteninmusic.com

Ontstaan uit twee bands, The Hillbilly Headhunters van frontman en (contra)bassist Oliver Baroni en het singer-songwriters project MD Moon van leadzangeres Emanuele Hutter, zag The Hillbilly Moon Explosion in 1998 het levenslicht. Na verscheidene bandwisselingen kwam pas in 2002 de debuutplaat Introducing The Hillbilly Moon Explosion uit. Inmiddels is de band toe aan zijn zevende studioalbum Damn Right Honey!

Stel je een Katie Melua voor met iets meer pit en kracht in haar stem in een rockabilly setting en je hebt de sound van de Italiaans-Zwitserse zangeres Emanuela. Naast de soms dromerige zang van deze dame neemt ook bassist en medeoprichter Oliver veel van de zang voor zijn rekening. Hij heeft vooral een rock & roll klank. Voor het meest aanstekelijke nummer van het album, Flying High Moaning Low, een countrysong met een Dolly Parton feel, namen ze de Engelse zanger Paul Ansell in de arm. Hij is frontman van de rockabillyformaties Blue Rhythmn Boys en Number 9 en heeft een stem ergens tussen Johnny Cash en Elvis. Over deze laatste gesproken; Ansell heeft nog een tijdje samengewerkt met de originele gitarist van Elvis, Scotty Moore, maar dit terzijde.

Mark ‘Sparky’ Phillips van de psychobilly band Demented Are Go neemt samen met Emanuela de zang voor zijn rekening op Northern Crown. Hij klinkt als een oude man die net te vaak iets te diep in zijn glaasje heeft gekeken en teveel rookt. Een zeer doorleefde stem dus, klinkend als een mix tussen Tom Waits en Dr. John. Toch is hij pas ergens in zijn veertiger jaren. Een bijzondere stem die zeker goed past bij de sfeer van The Hillbilly Moon Explosion.

Naast de constante factor in de vorm van rockabilly, bevat Damn Right Honey! ook een paar verrassende elementen zoals onder andere het reggaeachtige Perfidia, een cover van de Mexicaanse zanger Alberto Dominguez. Overigens niet de enige cover op de cd, ook Goldmine van Buddy Blue en I Hear You Knockin’ van Lazy Lester passeren de revue. Verder hoor je invloeden uit de ballroom jazz, punk en country. Om nog meer afwisseling op het album te krijgen heeft de band een beroep gedaan op een blazerssectie met trompettist Matt Holland en saxofonist Martin Winning. Andere gastmuzikanten die meespelen zijn Geraint Watkins op de orgel en piano, Bob Loveday op viool en BJ Cole op de pedal steel gitaar. Overigens deed producer Greg Townson ook nog een duit in het zakje en schreef de nummers Westbound Train en Northern Crown.

Het lijkt erop dat het trio alles uit de kast getrokken heeft om een fijne plaat af te leveren. En dat is ze zeker gelukt! Het rockt, het swingt, en het shaked! Het is een damn right album geworden waarvan ik hoop dat het ze in ieder geval naar de rest van Europa brengt om daar de podia te bestormen met hun aanstekelijke rockabilly sound.



  1. Drive This Truck No More
  2. Perfidia
  3. Flying High, Moaning Low
  4. Cool Spring Breeze
  5. Goldmine
  6. Westbound Train
  7. Die In Style
  8. I Hear You Knockin
  9. Ellie Lou
  10. Motorhead Girl
  11. Northern Crown
  12. Sky In Your Eyes