×

Recensie

Alternative

05 november 2019

Half Moon Run

A Blemish in the Great Light

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Crystal Math

A Blemish in the Great Light Half Moon Run Alternative 4 Half Moon Run – A Blemish in the Great Light Written in Music https://writteninmusic.com

Het is natuurlijk prachtig als je als band zijnde een droomstart maakt, al blijft het je wel in het vervolg van de carrière achtervolgen. Half Moon Run wordt al direct door het succes van hun kwetsbare debuutplaat Dark Eyes overrompeld. De poging om van de single Full Circle ook in Nederland een hit te maken mislukt genadeloos. Het enthousiasme van de 3FM diskjockeys kan niet helemaal op het publiek overgebracht worden. Ondanks de status van Megahit wil het maar niet opgepakt worden, en flopt deze gigantisch.

De Canadezen uit Montreal besluiten om die folk basis steeds meer los te laten, wat in Sun Leads Me On resulteert. Een middelmatige plaat waarbij er ruimte voor mainstream Beatlesque nummers is. Groots van opbouw, maar met stukken minder overtuigingskracht. Het avontuur dat deze vriendengroep aangaat heeft zich rondom het vertrouwde kampvuur gesetteld. Veiligheid en balans als de kernwoorden, ondanks dat er muzikaal gezien geen slechte songs op te vinden zijn. Dit is het beste meetbaar in de verkoopcijfers, want daaruit blijkt dat die niet ondergeschikt aan het debuut zijn.

Nu is de brandende vraag welke richting ze op gaan. De verwachtingen van het platen aanschaffende publiek zijn hoog gespannen en die willen meer van hetzelfde. Om creatieve armoede te vermijden zou het echter een forse stap vooruit zijn om voor langdurige houdbaarheid te kiezen. Een wenteling welke meer bij de gevoeligheid aansluit die ze met de eersteling oproepen. Gerustgesteld concludeer ik al snel dat het weer een stuk kleiner van opzet is, al blijft de drang naar mondiale erkenning duidelijk aanwezig.

Wie op de folk sound van weleer hoopt, zal teleurgesteld zijn. Zo af en toe weerklinkt op de achtergrond nog een verdwaald traditioneel instrument door. Met de samenzang van Yani’s Song zoeken ze nog wel het dromerige van The Beatles of de Australische Finn broertjes op, maar verder heeft A Blemish in the Great Light genoeg eigens te bieden. Die gedurfdheid is echter vooral bij de latere tracks terug te vinden.

Voordat men massaal bij de commerciële knieval van de eerste nummers afhaakt moet je tot het geweldige Razorblade wachten, waarbij alles op zijn plek valt. Een bijna sprookjesachtige denkbeeldige wereld waarin alles in elkaar past. De eerste minuten zijn nog niet zo bijzonder, het verschil wordt in de akoestische afronding met zware drumpartijen en de verandering in zangstijl gemaakt. Waarna het vervolgens tot een zwaar hard geluid met allerlei toevoegingen en laagtes overgaat.

Die componerende meerwaarde hoor je vervolgens in het hemelse piano inleidende Undercurrents terug, wat de aankondigende rol voor het meer down to earth Jello on My Mind en de retro wavesynth in het donkere met lichte new age invloeden gevoede New Thruth vervuld. Niet dat het verder slecht is, integendeel, het klinkt allemaal wonderschoon. Zo wordt er met heldere postpunk timbres in de gitaarakkoorden van Favourite Boy en de bas in Then Again gestoeid welke een onheilspellende twist aankondigt.

Er staat een goed op elkaar ingespeelde band, wat misschien nog wel het treffendste in de harmonieuze vocalen hoorbaar is. Alle vier de kernleden bezitten zoveel muzikale kennis en ervaring, waardoor er geen selectie in de verdeling van de instrumenten en zangstukken bestaat. De rollen in Half Moon Run zijn zo opgesplitst dat iedere bijdrage van even groot belang is. Ze revengeren zich absoluut ten opzichte van Sun Leads Me On, en leggen de gunfactor voor een mooie toekomst hoog gegund omdat Half Moon Run aan alle verwachtingen voldoet.



  1. Then Again
  2. Favourite Boy
  3. Flesh and Blood
  4. Natural Disaster
  5. Black Diamond
  6. Yani's Song
  7. Razorblade
  8. Undercurrents
  9. Jello on My Mind
  10. New Truth