Na een jaar waarin ze met hun gelijknamige vijfde hun allerbeste album afleverden en deze niet konden toeren besloot Manchester trots met een live-linkoptreden in Abbey Road studio’s de aandacht vast te houden. Met succes gelukkig. Voordat de reeks concerten die in de planning stonden dit najaar dan wel echt door moeten gaan komt er nu als tussendoortje nog het album GGP/RMX uit. Het laatste album volledig geremixt door fijne namen.

En in het geval GGP/RMX kunnen we soms eigenlijk beter spreken over herbewerkingen van remixen. Bassist Nick Blacka, drummer Rob Turner en pianist Chris Illingworth stelden namelijk geen voorwaarden aan de remixen en lieten hun muziek vrij interpreteren. En dat levert een levendig en verrassend album op.

Alles heeft natuurlijk ook te maken met de mensen die je vraag om te remixen te maken. En als dat muzikanten als Cornelius, Machinedrum, Yosi Horikawa, Rone Squarepusher, James Holden, Clark, Shunya, Nathan Fake, aloude stadslegendes 808 State en de vrienden van Portico Quartet zijn weet je dat je zeker geen voorspelbaarheid moet verwachten. Verbouwen, herbouwen, volledig uit elkaar halen, opnieuw structuren, in volledig andere muzikale sferen in duwen en soms alleen de kern van de compositie bewaren, dat is wat er gebeurd is.

Nu was GoGo Penguin’s vijfde album al het meesterwerk dat de band al langer in zich had en klopten alle composities zo ontzettend goed dat je echt wel wat anders mee moest gaan doen. Cornelius heeft Kora heel mooi verbouwd maar de kerngedachte, de kernmelodie, nog redelijk in tact gelaten. Machinedrum verbouwt Atomised gelijk dan maar helemaal waarin vanuit de drum ’n bass beats naar nog opwindender en gedreven beats uitgebouwd wordt. Magistraal.

Yosi Horikawa (Embers) en Roni (F Maj Pixie) blijven dicht de sferen van de originelen maar voegen daar fraaie extra lagen door- en overheen. Squarepusher, enorm GoGo fan die zelfs voor de in 2020 aankondigde tour bij enkele grote concerten voorprogramma zou gaan verzorgen, zet F May Pixie dan weer volledig en briljant naar zijn eigen hand. Met een (elektronisch ingezette?) gitaarlijn de oorspronkelijke pianolijn volgend en druk slappende bas als start die doorgetrokken wordt naar een indrukwekkend nieuw muzikaal landschap.

Ook Nathan Fake duwt vele extra lagen over Open heen. Opvallend ook hoe hij de melodie uit de track drukt en op de drums en bas nieuwe sferen creëert waardoor het origineel welhaast verdwenen lijkt maar steeds in strofen terugkeert. Dat noemen we nog eens volledig verbouwen en het je eigen maken. Natuurlijk duwen ook de mannen van 808 State, medegrondleggers van de housescene eind jaren tachtig, Signal In The Noise van hun stadsgenoten meesterlijk naar een andere muzikale wereld. Ook hier blijft maar weinig van het origineel in tact.

Ook James Holden heeft zijn kans gepakt om Totem, ook al zo geweldige track van de gelijknamige vijfde van GoGo Penguin, naar meesterlijke nieuwe hoogten te brengen. Met ruim 8 minuten pakt hij lekker de tijd om zijn vrije geest op de track los te laten en het mag met recht één van de hoogtepunten van dit album genoemd worden. Wat een rijkdom aan sferen trek Holden hier toch op.

Een mooie verrassing is ook de bewerking van To The Nth door de tegenwoordig in Manchester wonende Shunya (artiestennaam van Alan Keary) te noemen. Met strijkers startend, bouwt Shunya een ingenieus elektronisch bouwwerk op dat in bijna 7 minuten heerlijk heen en weer stuitert. Prachtig en machtig.

In de handen van Clark start Petit in een welhaast rustgevende sfeer maar wanneer Clark de beats laat rollen en zijn electronic skills aanduwt verandert de track naar onrust veroorzakend, donker en mysterieus. De mannen van Portico Quartet, waarmee GoGo Penguin in hun begindagen vaak op tour gingen, maken van Don’t Go de perfecte afsluiter. Duncan Bellamy en Jack Wylie hebben de track fraai naar eigen en nieuwe uitdagende sferen getrokken.

En zo is GGP/RMX een waardevolle aanvulling op het oeuvre van GoGo Penguin. Geen overlapping van hun laatste album naar het weer kunnen optreden, maar een verrassende remixplaat die al verschillende jaren in hun hoofd zat. Gedaan door de helden die ze graag wilden.