Het eerste album van het Amerikaans-Nederlandse electro-indierocktrio Future Suns, Turn You On, verscheen alweer in 2015. Net als opvolger Electric! (2018), was dit een digitaal album. Hierna richtten de krachten binnen de band, Simian Crease, Reyna en Scurio, zich vooral op de Zodiac-trilogie, waarvan het eerste deel, Aquarius, twee jaar geleden digitaal én als cd verscheen. Ook het tweede deel in de trilogie, Virgo, verschijnt fysiek.

Donkere, zware golven geven Crisis gewicht. Liefde is pijn en plezier, liefde is regen en onderdak. Deze goed gezongen single vol contradicties knikt naar synthpop van de jaren tachtig maar de stevige sound trekt de song zeker ook richting EBM en industrial. Wanhoop waait door Ruby-Throated, een track die ook weer die industriële donkerte en dreiging (‘The kiss that seals my faith’) mengt met meeslepende popappeal.

De pompende electropoprock van het wat raadselachtige Willamattero wordt gevolgd door de titeltrack van het album. Scherpe percussie en de op dit album vaak terugkerende duozang zetten de song direct neer. De tekst is wederom niet vrij van teleurstelling en onheil: ‘Future looking rosy / Pocket full of posies / Then it turned to ashes / Now my pocket’s empty’.

Het album lijkt tekstueel nogal eens op een tweesprong te belanden: gaan we door of geven we op? Future Suns ziet de muziek op Virgo ook wel als ‘the sound of a galaxy expiring’. En: ‘At this point the sun is just too close’. Aan de andere kant is er ook het positievere beeld van een kleine wereld die staart naar haar prachtige zon.

Wormhole onderscheidt zich door zijn onvoorspelbaarheid. Aanvankelijk lichtvoetig voortstappend – daar doet de frase ‘Truth is a bitch’ niets aan af – krijgt de song bijna progressieve/symfonische gitaarinjecties en extra zang uit meerdere hoeken. Het begin van Displeasure doet hierna even denken aan donkere big beat maar Future Suns gaat niet voor de dansvloer/climax; de track is sterk vocaal, laat een dwarse funk horen, en komt niet tot een (obligate) piek.

Het afsluitende Derision is een mooie mix van een subtiele, jachtige beat en tragere, bovenliggende ambientsferen. Ook hier duikt echter weer die tweespalt op: ‘Defeat or victory / It’s all the same to me’. De toekomst moet nog worden geschreven. Welke richting de ruimtereizigers van Future Suns opgaan is nog ongewis. We zijn alvast benieuwd naar hun muzikale verslag, dat ons naar verwachting in december 2023 zal bereiken.