Het was z’n tien jaar geleden dat Eric Vloeimans een uitnodiging kreeg van pianist en componist Egbert Derix uit Horst in Limburg, om een duoconcert te doen in het inmiddels helaas niet meer bestaande muziekcafé Cambrinus in die zelfde plaats. Vloeimans herinnert zich het concert heel goed, dat plaats vond op zondag 9 september 2012. “We zaten zo in die flow dat we het grootste gedeelte van het concert hebben geïmproviseerd, en…. een heel goed teken: het leken allemaal wel liedjes”. Zo valt te lezen in de cover van het nieuwe dubbel album dat Vloeimans en Derix nu na 10 jaar samenwerking hebben uitgebracht en een mooie afspiegeling is van datgene wat deze twee meesters samen aan creatief werk produceren.

Na de eerste muzikale ontmoeting van Vloeimans en Derix, is de samenwerking gebleven en hebben beide verschillende keren samen opgetreden de afgelopen jaren. Dit album kwam tot stand met opnames van live concerten van het duo in LUX in Nijmegen in 2017 en 2018. Niet direct bedoeld, bleek het materiaal toch zeer geschikt om uit te brengen. De concerten bestonden uit deels vertolkingen van eigen werk van Derix en Vloeimans en improvisaties, die als titels Garden en Abundance zijn opgenomen. Het dubbel album begint op CD 1 met Imagining, een nummer van Vloeimans, met een ontroerend gevoelig intro, waarin Vloeimans de toonhoogte varieert met microtonen waardoor er een effect ontstaat dat aan Oosters of Arabische invloeden doet denken. Als Derix even later invalt met harmonieus meeslepend spel, weet hij de weemoedige sfeer perfect over te nemen. Als ze vervolgens samenspelen zorgt Derix voor syncopische en stevige accenten in het ritme en wordt het trompetspel snel energieker. Het resultaat is een prachtige opening die, zoals de titel uitdrukt, heel gemakkelijk tot verbeelding spreekt.

Garden I is de eerste registratie van improvisatie van het duo, tijdens één van de optredens in Nijmegen. Het begint in een wat onheilspellende sfeer als Derix de snaren in de vleugelkast beroert zonder daarbij het toetsen mechaniek te gebruiken. Heel delicaat en staccato volgen korte tonen elkaar op terwijl het hout van de vleugelkast wordt ingezet als percussie. Langzaam ontvouwt zich een fijne geïmproviseerde melodielijn, waar Vloeimans met een fijngevoelige partij op inspeelt. Het duo voelt elkaar perfect aan en er wordt moeiteloos naar andere toonladders getransponeerd. Het stuk duurt ruim 10 minuten en eindigt met een frase waar beide heren flink wat tempo en energie er in brengen. Wat op CD 1 verder volgt zijn interpretaties van composities van zowel Derix als Vloeimans. Zo horen we Argante, afkomstig van Derix zijn album Falco. Een heerlijk ritmisch stuk, met syncopen en een meeslepende melodielijn. Ook het titelnummer van het hiervoor genoemde album passeert de revue, naast onder andere het zo mooie en subtiele stuk The Wanderer van Vloeimans in een uitvoering van eveneens ruim 10 minuten, waarin op een prachtige wijze een spanning wordt opgebouwd tot een ruige climax, waarna het weer langzaam verstilt.

CD 2 bestaat uit louter opnames van in Nijmegen geïmproviseerd werk, verdeeld over vier tracks met de titels Abundance I, Garden II, Garden III en Abundance II. In tuinen van overvloed nemen Vloeimans en Derix je mee in een wonderbaarlijk klank- en samenspel, die verschillende sferen en daar door gevoelens oproepen. Contrastrijke tempowisselingen en sprankelend toetsen spel, doen je van minuut tot minuut verrassen met telkens weer andere ambiances. Tijd speelt geen rol, de verwondering zorgt ervoor dat de tijd omvliegt, al duurt het eerste werk meer dan 17 minuten. Zachte en verstilde gedeeltes worden afgewisseld met delen waarin veel meer expressie en soms zelfs gecontroleerde chaos schuilt, maar zonder dat het je in verwarring brengt. Het samenspel blijft uitstekend in balans, ook wanneer Vloeimans en Derix elkaar uitdagen en er zo een muzikaal gesprek met elkaar ontstaat, waarbij ze welklinkend lijken te dichten.

Garden III begint heel stil, bijna sereen, met een diepe gelaagde magische sfeer, met toetsenwerk van Derix. Heel subtiel sluit Vloeimans met donkere tonen aan, die samen lijken te smelten met het klankspel op de vleugel. Ook hier mijmeren we gemakkelijk weg in een contemplatieve stemming. Heel rustig komen er meer accenten en uitdrukking in het spel, waardoor er een geladenheid ontstaat, die even later weer ontspannen oplost in luisterrijke motieven. Zo word je moeiteloos meegenomen in een caleidoscoop van verschillende klankkleuren, ritmes en dito sferen. De improvisatie Garden III is de langste van het dubbelalbum, met maar liefst 32 minuten, die al luisterend om lijken te vliegen en geen seconde verveling opleveren. Het geeft aan hoe knap Vloeimans en Derix op elkaar zijn ingespeeld, om je vol aandacht mee te nemen op hun muzikale reis, zonder dat daar heel veel voor nodig is, want net zoals bij hun eerste ontmoeting tien jaar geleden, gaat dat op een volkomen natuurlijke manier. Zoals Derix het uitdrukt: ‘vanaf het eerste moment dat Eric en ik samen muziek maakten, was er tussen ons een gevoel van vrijheid. Vrijheid van meningsuiting on stage en off stage”. Waar we ook getuige van waren tijdens één van hun albumpresentatie in Horst, eind oktober (zie foto’s). De term albumpresentatie – van dit prachtige en zeer geslaagde album – is natuurlijk een verkeerd woord, want ook daar werd volop en heel knap geïmproviseerd, wat met elk optreden van dit duo weer nieuwe én prachtige verrassingen oplevert. Ga ze dus vooral ook live zien en horen!