×

Recensie

World

19 februari 2018

Dizzy Mandjeku & Alé Kumá

Palenque Matonge

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Zephyrus Records

Palenque Matonge Dizzy Mandjeku & Alé Kumá World 4.5 Dizzy Mandjeku & Alé Kumá – Palenque Matonge Written in Music https://writteninmusic.com

Palenque Matongue openbaart zich als een ware revelatie. Bijzonder ook omwille van het samengaan van Colombiaanse en Congolese stermuzikanten zoals gitarist Djizzy Mandjeku die onder meer bijdroeg aan producties van Stromae, Zap Mama en Baloji – en Alé Kumá, die een van de belangrijkste Afro-Colombiaanse groepen leidt. Rond hen is er een heuse all star band verzameld die bijzonder opzwepende, levenslustige en vibrerende muziek brengt die uit de meest uiteenlopende stijlen en genres put en die weet samen te smelten tot een nieuw, innovatief geheel.

Het verhaal achter het album is minstens zo interessant: de Colombiaanse muzikant, componist en dichter Leonardo Gomez Jattin (contrabas) wordt diep geraakt door de levendige muziekscène in de Brusselse Matongéwijk. Zo ontstaat een samenwerking met gitaarlegende Dizzy Mandeku, die op zijn beurt naar Colombia trekt om er te spelen bij Gomez’ band Alé Kuma. Een al te bijzondere ervaring die nu ook in albumvorm werd omgezet.

Daarmee weet je als muziekliefhebber dat je gelijk goed zit voor een prachtig album vol muziekhistorische elementen. Bij de eerste beluistering denk je wellicht : dit is een onvervalste soundtrack bij een bruisend feestje. Al van bij opener Cancion De Amor Y Muerte overvalt je sterk de zin om voluit te gaan dansen. Heerlijk swingende ritmes en mierzoete lead- en backingvocals verleiden de luisteraar, terwijl de maar liefst elfkoppige band het allerbeste van zichzelf aan het geven is.

Wie goed luistert, hoort tijdens La Canoa Rancha onder meer een connectie met de broeierige, door latin beïnvloede woestijnsound van Calexico. Het aardige is dat de band hier continu afwisselt en varieert in sound, van meer latijnsamerikaans getinte passages tot volbloed catchy afropop zoals de luchtige vrolijkheid van Nasilanalapi Ndayi. Hoor bijvoorbeeld ook hoe het aanstekelijke Bolinga aangedreven wordt door percussie en verderop versterking krijgt van wat blazers.

Het is feestmuziek. Al zijn er ook iets intiemere passages aanwezig zoals onder meer Si Me Miraras, Morena waarin er wat lichte Afrocubaanse invloeden opduiken. Die leggen een wat zwoeler accent tussen de talloze hitsige, opzwepende en dansbare composities zoals Tengo Un Dolor. De grote sterkte zit echter in het razend knappe samenspel. Fantastische interactie tussen muzikanten die stuk voor stuk van wanten weten en elkaar de nodige ruimte laten. Dat resulteert in een heerlijk rijk, weelderig en swingend album dat diepe indruk nalaat. Bonuspunten voor het fraaie artwork en voor de vertaling van de teksten.



  1. Cancion De Amor Y Muerte
  2. La Canoa Rancha
  3. Nasinalapi Ndayi
  4. Cuando El Silencio Te Nombra
  5. Bolingo
  6. Si Me Miraras, Morena
  7. Tengo Un Dolor
  8. De Matongue A Palenque
  9. La Pandora
  10. A Pila’ El Arro’