dEUS
Keep You Close
Het muzikaal meest belangrijke exportproduct van België komt met een cd die na het wat koude, afstandelijke en abstracte (maar ijzersterke) Vantage Point aanvoelt als een heerlijk warme deken.
Er zijn mensen die vinden ‘dEUS dEUS niet meer’. Tsja, is wat voor te zeggen. De begintijd van de band werd het geluid gekenmerkt door onrust, chaos en wisselingen van de wacht. De band was geen twee albums hetzelfde. Sinds 2005 zou je de band dEUS 2.0 kunnen noemen. De line-up is nu al albums achtereen ongewijzigd, degelijker en professioneler. Zodoende lijkt de band in rustig vaarwater terecht gekomen. Dat laatste heeft wat oude fans weggejaagd, maar zeg nu eerlijk, zijn we niet allemaal anders dan pakweg 15 jaar geleden? Natuurlijke progressie heet dat. Al klinkt dEUS op dit Keep You Close wel her en der als op het onvolprezen The Ideal Crash. Enerzijds omdat het album net als The Ideal Crash van eerste tot laatste noot een coherent geheel is. Een echt album waar je graag de tijd voor neemt. Anderzijds ongetwijfeld omdat de band ‘weer’ (tussen aanhalingstekens, want dit is goeddeels een andere band) heeft gewerkt met David Bottrill (o.a. Tool, Muse, Placebo, David Sylvian) die een stempel drukt.
Met negen tracks is Keep You Close het kortste dEUS album ooit, maar er staat geen noot te veel of te weinig op. De titeltrack opent en trekt de luisteraar met een veelvoud aan gebruikte instrumenten meteen het album in. Het zijn de details die Keep You Close (het album én de track) zo de moeite waard maken en die laten horen dat dEUS nog steeds een van de belangrijkste bands uit de Benelux is. The Final Blast (track twee) stapelt zo veel details op elkaar dat het naar bombast neigt maar net (en dan ook nét) niet topzwaar wordt. Een knap staaltje artistiek koorddansen. Het is dat in de liner-notes staat dat Twilight Singers-boegbeeld Greg Dulli meedoet op Dark Sets In, want je hoort ‘m amper. Zijn vocalen vallen pas op als je het weet. Dit in tegenstelling tot op Twice (We Survive) dat Dulli met zijn kenmerkende door whisky en sigaretten gevormde stemgeluid helemaal naar zichzelf toe trekt en waarop dEUS-frontman Tom Barman nar verloop van tijd schijnbaar nederig pas op de plaats maakt. Single Constant Now is een van de hoogtepunten op het album, met de bijna funky gitaarpartijen, de opzwepende blazers en – wederom – de vele kleine details die het nummer zijn meerwaarde geven.
Maar goed, als gezegd, de kracht van Keep You Close is de volgorde van de tracks, die er voor zorgt dat Keep You Close een voornamelijk ‘albumbeleving’ is. Een puzzel die perfect past. Een album dat de arm om de luisteraar legt, in plaats van een por in de ribbenkast geeft, zoals voorganger Vantage Point dat deed. “Als Vantage Point een wodka redbull was, dan is Keep You Close een mojito”, zo omschreef frontman Tom Barman het album in diverse interviews. “Ze is minder grimmig, warmer en dansbaarder.” Mooier dan dat kunnen wij het niet verwoorden.
tracklist Keep You Close:
- Keep You Close
- The Final Blast
- Dark Sets In
- Twice (We Survive)
- Ghosts
- Constant Now
- The End of Romance
- Second Nature
- Easy