Met het rond Halloween 2019 uitgezonden American Horror Story: 1984 brengt de griezelserie een ode aan de bloederige jaren tachtig slasher movies. De lugubere vintage elektronische darkwave van het in Northampton gevestigde duo Boy Harsher haakt met The Runner minialbum op dezelfde inspirerende periode in en koppelt een ware speelfilm aan hun sinistere soundtrack. The Runner is beslist geen vervangingsmiddel voor een hardloop app, tenzij je de behoefte hebt om op het eind van de avond keihard van start te gaan.

Jae Matthews en Augustus Muller ontmoeten elkaar op de artistieke Savannah Film Academy, beide een opleiding volgend. Dit uitgebreide project is dus een meer dan logisch vervolg op het drie jaar eerder verschenen Careful waar ze de aandacht tussen duistere synthpop en beklemmende videoclips al passend verdelen. De korte uitgewerkte verhaallijnen duiken dieper op het geestelijke spanningssyndroom, de erotische clubscene en de donkere zelfkant van de uitgewerkte personages in.

De aan Multiple Sclerose leidende Jae Matthews zit in haar eigen lijf gevangen. Hierdoor komt de laatste Just Let Me Be Free kernzin van het opende Tower zo confronterend binnen. Verdoofd door de verlatingsangst van het vervreemde lichaam worstelt ze zich door het innerlijke wegvretende The Ride Home heen. De door ziekte getroffen zangeres liquideert het pijnlijke heden door in het druggy Escape het verzachtende verleden toe te laten.

Cooper B. Handy transformeert zichzelf in Autonomy tot de androgyne Lucy en wandelt via een stiekem geopende achterdeur de duistere nachtclubwereld van Boy Harsher binnen. Het vluchtige contact leidt tot een vruchtbare partnerruil, de ondergeschikte Jae Matthews verdwijnt onzichtbaar in de muurschaduwen, en ziet toe hoe Augustus Muller publiekelijk met Lucy vreemdgaat. De surrogaat afstandige positie van de in zwart meesteres latex verhullende Mariana Saldaña heeft een minder bedreigend effect. De strenge Machina robotsound krijgt een dansvirus opwekkende retro Italo Disco booster geïnjecteerd om die menselijke trekjes te elimineren.

Zonder de weggefilterde dansbaarheid blijft er de zwaarte van nachtduistere kilheid over, perfect voor de doodse cineastische schemersfeer. Dreigende machinale hartslagen ontsnappen uit het claustrofobische voorprogrammeerwerk van de in drama opbouwende synthesizerklanken en afstompende drumbeats. Augustus Muller controleert en reproduceert die intieme zielsdemonen welke de uitvlucht in het luchtiger ademende Give Me a Reason voortzetten. Het futuristische instrumentale Untitled (Piano) maakt zich voor het volgende level klaar. Het berustende eindoordeel volgt in I Understand. We luisteren naar The Runner, de soundtrack van een machteloos tegen haarzelf strijdende Jae Matthews. De finishlijn als bevredigende doelstelling.

If You Wanna Break Free
All You Gotta Do Is Tell Me
And I Will Understand

When I Met You
I Thought You Were The Only One
But Now I Understand

If You Wanna Run Away
That’s All You Gotta Say
And I Will Understand