Wanneer je hoort dat leden van The Black Keys gaan samenwerken met hiphop grootheden als Mos Def, Reakwon, Q-Tip e.v.a. zijn de verwachtingen natuurlijk hooggespannen. Broeierige swampblues gemixt met hiphop. Daar moet wel iets geslaagds uit komen rollen. Deze verwachtingen komen voor het grootste gedeelte uit.

Bepaalde samenwerkingen zijn op papier net zo mooi als dat ze uit je speakers klinken. Stay Of The F*%$#n’ Flowers bijvoorbeeld met Reakwon, of het soulvolle Why Can’t I Forget Him met Nicole Wray. Zij heeft ook een glansrol op What You Do To Me. Waar de verwachtingen niet uitkomen is dat The Black Keys zelf minder doorklinken. De nummers zijn allemaal zeer ok, maar ik had gehoopt op de ranzige blues van hun eerste platen. De meeste songs zijn echt richting de ‘gasten’ geschreven, maar op bijvoorbeeld Hope You’re Happy klinken de vuige blues gitaarlicks van Dan Auerbach door. Wat wel heel mooi is, het lome drumwerk van Patrick Carney klinkt helemaal zoals je mag hopen. Blakroc is zonder meer een geslaagd project geworden.