In de wereld van de elektronische pop kan er veel. Zo valt de Duitse band Bergfilm, die na een eerste ep zijn fullalbumdebuut Constants aflevert, net op door een handvol ongeschreven regels naar de eigen hand te zetten : zo vermijdt de groep het gebruik van samples en loops en zijn naar eigen zeggen formules en herhaling uit den boze.

Het uit Keulen kwartet Bergfilm speelt al sinds 2013 samen en zoekt naar een eigen versie van glitchy electropop. Samen met producer Elias Foerster (Still Parade, Sea Moya) werkte Bergfilm toe naar een debuut waaruit zou moeten blijken dat de groep de regels (Rules) naar eigen hand kan zetten.

Dat blijkt echter al snel een misvatting. Ook al vermijdt de band bewust samples en loops en verkiest ze échte instrumenten zoals akoestische gitaren (onder meer tijdens I Let You Roll), het levert helaas geen erg overtuigend album op.

Neem opener Open Here die initieel door zijn koele, aandikkende vibe intrigeert, maar door zijn cheesy vocal en over the top productie dik tegenvalt. Jammer, want de melancholie en het dansbare zijn zeer zeker aanwezig. Alleen voelt de hele opzet bijzonder gedateerd aan, vooral omdat de band het hele album door de vroege eighties plundert.

Met een beetje goede wil kan een popbeat als Rules of Nostalgic Love aantrekkelijk geacht worden, maar echt overtuigen doet het niet. En als er gepijnigde high-pitched vocals opduiken, dan zijn we heel snel geneigd helemaal af te haken.

Nu, er zijn wel degelijk passages waarbij Bergfilm nog verrassend uit de hoek komt. Zoals de akoestische gitaartjes in Hello, daaraan merk je dat Bergfilm eigenzinnig omgaat met de regels terzake. Maar de songs van Bergfilm zijn o zo suikerzoet, op het overgesucreerde af. Niet alleen dat, ook de voorspelbaarheid is hoog, waardoor je niet echt het gevoel hebt naar een enigzins interessant album te luisteren. Net integendeel. Absoluut dieptepunt is The Line, dat zijn titel goed in de verf zet.

Dit Constants is de ideale soundtrack voor een post-Ibiza trip, maar meer in wezen echt niet. Nu, er is vast een publiek voor dit Bergfilm te vinden, dat bewijzen de vele festivals en concerten die de groep speelt. Maar wij laten deze overgedateerde sound liever aan ons voorbijgaan.